La majeŭtiko, de la antikva greka lingvo μαιευτική per analogeco kun la greka mitologia plejado Maio kiu prizorgas la akuŝojn, estas tekniko kiu konsistas je bone demandi personon por ke ŝi eksprimas (akuŝas) siajn konojn. La invento datiĝas de 4-a jarcento a.K. kaj estas atribuita al la filizofo Sokrato, (Sokrata metodo), fare referencon la Teeto de Platono. Sokrato uzas ironion (Sokrata ironio) por ke la interparolantoj komprenas ke tio ke ili kredis scii estas nur kredo. Kontraŭe la ironion, la majeŭtiko apogas sin sur teorio de la rememoro por ke la forgesaj konoj reekaperas de antaŭaj vivoj.

Prezentadoj per Sokrato redakti

La unua Platona teksto (en la kronologia ordo) en kiu la koncepto de majeŭtiko estas kunligita al la persono de Sokrato estas la Simpozio (la bankedo de Platono). Sokrato, kiu repetas la diroj de la greka sacerdotino Diotima, asertas ke la animo de ĉiu homo gravedas kaj deziras akuŝi. Nu, tiu akuŝo povas nur fariĝi en beleco, laŭ Diotima. Tio estas la rolo de la filozofo por akuŝigi animojn en beleco, naski belajn diskursojn kaj belajn verkojn.

La dua fundamenta teksto por kompreni majeŭtikon ĉe Sokrato estas la Teeto de Platono. En tiu verko, Sokrato prezentiĝas kiel akuŝisto de mensoj, male al Pitagoro, ne kiel saĝulo, sed kiel homo ŝatanta saĝecon.

Referencoj redakti

Literaturo redakti

Artikoloj


Libroj
  • Benson, Hugh (2000) Socratic Wisdom. Oxford: Oxford University Press.
  • Frede, Michael (1992) 'Plato's Arguments and the Dialogue Form' in Oxford Studies in Ancient Philosophy, Supplementary Volume, 201-19.
  • Guthrie, W. K. C. (1968) The Greek Philosophers from Thales to Aristotle. London: Routledge.
  • Jarratt, Susan C. (1991) Rereading the Sophists: Classical Rhetoric Refigured. Carbondale and Edwardsville: Southern Illinois University Press.
  • Sprague, Rosamond Kent (1972) The Older Sophists. Indianapolis: Hackett Publishing Company ISBN 0-87220-556-8.

Eksteraj ligiloj redakti