Brita monarkio
Reganto de la Unuiĝinta Reĝlando | |
Blazono | |
oficanta reĝo Karlo la 3-a ekde la 8-a de septembro 2022 | |
Oficialaj regejoj | St James’s Palace en Londono, Holyrood Palace en Edinburgo |
Ofictempo | dumviva |
Kreo de la ofico | 24-a de marto 1603 (persona unio de angla kaj skota monarkoj) 1-a de majo 1707 (reala unio de angla kaj skota monarkoj) |
Kronado per | la ĉefepiskopo de Canterbury |
Lasta kronado | 6-a de majo 2023 |
Kronprinco | William Mountbatten-Windsor |
Oficiala retejo | www.royal.gov.uk |
La brita monarkio estas la konstitucia monarkio de la Unuiĝinta Reĝlando de Granda Britio kaj Norda Irlando, en Esperanto kutime mallongigata Britio. Nuntempa monarkino estas ekde la 6-a de februaro 1952 la reĝino Elizabeto la 2-a. Ŝi kaj ŝiaj proksimaj familianoj havas diversajn oficialajn, ceremoniajn kaj reprezentajn funkciojn. La reĝino teorie havas la rajtojn de konstitucia monarko, sed laŭ plurjarcenta tradicio ne praktikas tiujn rajtojn memstare, sed ekskluzive laŭ la direktigoj de la parlamento kaj registaro de Britio. Krom esti la reprezenta ŝtatestro de Britio, la brita monarko principe estas posedanto de al kronposedaĵoj Manksinsulo Manikinsuloj (kiuj formale ne estas parto de la ŝtato Britio), kaj krome la formala ŝtatestro de pluraj pliaj suverenaj ŝtatoj kunligitaj en la Komunumo de Nacioj - postsekvo de brita imperio kiam tiu imperio estis disfaliĝinta post la Dua Mondmilito.
La kronado de la reĝoj de Britio estas transiga rito, religia en esenco, en kiu la nova monarko (reĝo aŭ reĝino) de Unuiĝinta Reĝlando kaj de la komunuma reĝlando estas oficiale kronita kaj vestita en reĝaj roboj.
Vidu ankaŭ
redakti- Listo de britaj reĝoj (fakte listo de britaj gereĝoj)
- Krondependaĵoj de la brita monarkio