Nitrozila klorido

kemia kombinaĵo
Nitrozila klorido
Plata kemia strukturo de la Nitrozila klorido
Tridimensia kemia strukturo de la Nitrozila klorido
Alternativa(j) nomo(j)
  • Oksoklorido de nitrogeno
Kemia formulo
NOCl
CAS-numero-kodo 2696-92-6
ChemSpider kodo 16641
PubChem-kodo 17601
Merck Index 15,6733
Fizikaj proprecoj
Aspekto duonflava-ruĝa, koroda gaso kun irite toksaj, fotosensivaj kaj oksidigaj proprecoj
Molmaso 65,456 g·mol-1
Denseco 1,417 (likvaĵo)g cm−3
Fandpunkto -59,4°C
Bolpunkto -5,55°C
Ekflama temperaturo Nebrulema
Solvebleco Akvo:reakcias
Mortiga dozo (LD50) 67 mg/kg (buŝe)
Sekurecaj Indikoj
Riskoj R14 R34 R37 R50 R45 R53
Sekureco S26 S45 S61
Pridanĝeraj indikoj
Danĝero
GHS Damaĝo Piktogramo
03 – Eksplodema 04 – Produkto sub premo
05 – Koroda substanco 06 – Venena substanco
GHS Signalvorto Damaĝa substanco
GHS Deklaroj pri damaĝoj H270, H280, H314, H330
GHS Deklaroj pri antaŭgardoj P220, P244, P260, P264, P271, P280, P284, P301+330+331, P303+361+353, P304+340, P305+351+338, P310, P320, P321, P363, P370+376, P403, P403+233, P405, P410+403, P501[1]
Escepte kiam indikitaj, datumoj estas prezentataj laŭ iliaj normaj kondiĉoj pri temperaturo kaj premo
(25 °C kaj 100 kPa)

Nitrozila kloridoNOCl estas neorganika klora komponaĵo de nitrogeno kaj oksigeno, duonflava-ruĝa, koroda gaso kun irite toksaj, fotosensivaj kaj oksidigaj proprecoj, trovata en malkomponado de reĝa akvo, ia miksaĵo da klorida acido kaj nitrata acido.

Konata kiel reakciaĵo de Tilden, omaĝe al ĝia kreinto, William Augustus Tilden (1842-1926), kiu en 1874 preparis ĝin.[2] Nitrozila klorido ne estas brulema sed ĝi akcelas ekfajradon de brulemaĵoj kaj estas koroda substanco. Ĝiaj vaporoj estas pli densaj ol aero kaj longedaŭraj ekspozicioj al fajro aŭ varmigo povas kaŭzi rompon aŭ eksplodon de ĝia ujo.

Sintezoj redakti

Sintezo 1 redakti

  • Preparado per rekta reakcio inter la koncernantaj elementoj:

 + +  2 

Sintezo 2 redakti

  • Preparado per interagado de nitrata oksido kaj klorgaso:

2 +   2 

Sintezo 3 redakti

  • Nitrozila klorido sintezeblas per traktado de klorida acido kaj nitrozil-sulfata acido:

     + + 

Sintezo 4 redakti

  • Nitrozila klorido preparatas per interagado de natria klorido kaj nitrozil-sulfata acido:

 +    + 

Sintezo 5 redakti

 +2    + 

Sintezo 6 redakti

 +    + 

Sintezo 7 redakti

 +2    + + 

Sintezo 8 redakti

  • Michael Faraday (1791-1867) preparis nitrozilan kloridon per traktado de la kemia elemento paladio kun reĝa akvo:

 + +3   + +2 

Sintezo 9 redakti

  • En 1831, la brita kemiisto Edmund Davy (1785-1857), malkovrinto de la acetileno, raportis la ĉeeston de nitrozila klorido en reĝa akvo:

 +3    + +2 

Sintezo 10 redakti

  • Per malkomponado de kloropikrino:[3]

  +   + 

Sintezo 11 redakti

 + +   + 

Sintezo 12 redakti

  • Preparado per reakcio de dunitrogena trioksido sur klorida acido:

 +2 +  2 + 

Reakcioj redakti

Reakcio 1 redakti

  • Malkomponado de nitrozila klorido:

  +   + 

Reakcio 2 redakti

  • Hidrolizo de nitrozila klorido:

 +    + 

Reakcio 3 redakti

  • Formado de antimona kompleksaĵo ekde nitrozila klorido kaj antimona kvinklorido:

 +    

Reakcio 4 redakti

  • Preparado de nitrozilsulfata acido per interagado de nitrila klorido kun sulfata acido:[4]

 +    + 

Reakcio 5 redakti

  • Nitrozila klorido reakcias kun arĝenta (I) tiocianato por formi nitrozilan tiocianaton:

 +    + 

Reakcio 6 redakti

  • Formado de molibdena kompleksaĵo per agado de nitrozila klorido sur molibdena heksakarbonilo:

2 +    +6 

Reakcio 7 redakti

  • Reakcio kun aziridino donante etilenon, nitrozan oksidon kaj kloridan acidon:

 + +   + + 

Reakcio 8 redakti

 + +   + 

Reakcio 9 redakti

  • Nitrozila klorido reakcias kun la kemian elementon Arĝenton por doni arĝentan kloridon kaj nitrata oksido:[5]

 + +   + 

Reakcio 10 redakti

  • Preparado de komplekso konata kiel nitroza kvarkloroferato (III) per interagado de nitrozila klorido kaj fera triklorido:

 + +   

Reakcio 11 redakti

  • Sintezo de kloramino per agado de nitrozila klorido sur amoniako:

2 +2 +  2 + + 

Vidu ankaŭ redakti

Literaturo redakti

Referencoj redakti