Njagano
Njagano (ruse Нягань) estas urbo en Ĥanta-Mansa aŭtonoma distrikto - Jugra en Rusio.
| Njagano | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| administra dividaĵo de Rusio urbo  vd
| |||
|
|
| ||
| Flago | Blazono | ||
| Administrado | |||
| Poŝtkodo | 628181 | ||
| En TTT | Oficiala retejo [+] | ||
| Demografio | |||
| Loĝantaro | 63 034 (2021) [+] | ||
| Loĝdenso | 77 loĝ./km² | ||
| Geografio | |||
| Geografia situo | 62° 8′ N, 65° 23′ O (mapo)62.13333333333365.383333333333Koordinatoj: 62° 8′ N, 65° 23′ O (mapo) [+] | ||
| Alto | 40 m [+] | ||
| Areo | 814 km² (81 400 ha) [+] | ||
| |||
| |||
|
| |||
| Alia projekto | |||
 Vikimedia Komunejo Nyagan [+]
| |||
Kodo de OKATO de la urbo (en jaro 2005) estas 71139.
La urbo estis fondita en jaro 1976.
Ĝi havas statuson de urbo ekde jaro 1985.
La urbo antaŭe estis nomita Njaĥ (ruse Нях) ĝis 1985.
La interurba telefona kodo estas 34672, la enurbaj telefonnumeroj estas kvinciferaj (en jaro 2005).
Diferenco de la loka kaj moskva tempoj estas 2 horoj (en jaro 2005).
Geografiaj koordinatoj de la urbo estas 62° 08′ N 65° 23′ O / 62.133 °N, 65.383 °O (mapo).
En la urbo estas fervoja stacio.
En jaro 2002 la urbo havis 52,6 mil loĝantojn.
Historio
redaktiLa urbo estis konstruita por personaro, priservanta apudajn naftominejojn. Lokaj konstruaj organizaĵoj estis tro malfortaj, do en 1975 estis eldonita la komuna ordono de la Centra Komitato de Komunista Partio de Sovetunio kaj la Konsilio de Ministroj de Sovetunio, laŭ kiu apartaj respublikoj iĝis konstruaj aŭspiciantoj de novaj nordaj urboj de Tjumena provinco. Njagano estis prikonstruata de Sverdlovsko kaj Uzbeka SSR[1]. La urbon vizitis ministro pri vojkonstruado de Uzbeka SSR Abduhamil Kajumov, post kio venis miloj da laboristoj kaj aperis pluraj objektoj[2].
Referencoj
redakti- ↑ (2002) С. Великопольский, Ю. Переплеткин: Соратники: Поколение Виктора Муравленко (ruse), p. 295–296. ISBN = 5-93020-118-2.
- ↑ (2002) С. Д. Великопольский, Ю. И. Переплеткин: Сердца трех: Книга воспоминаний о Феликсе Григорьевиче Аржанове, Мидхате Назифулловиче Сафиуллине и Александре Николаевиче Филимонове (ruse), p. 246. ISBN = 5-93020-135-8.