Otto Ender
Otto ENDER (naskiĝinta la 24-an de decembro 1875 en Altach, mortinta la 25-an de junio 1960 en Bregenz) estis aŭstra politikisto.
| Otto Ender | |
|---|---|
| |
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 24-an de decembro 1875 en Altach |
| Morto | 25-an de junio 1960 (84-jara) en Bregenz |
| Lingvoj | germana |
| Ŝtataneco | Aŭstrio |
| Alma mater | Universitato de Innsbruck |
| Familio | |
| Infano | Rudolf Ender |
| Okupo | |
| Okupo | politikisto • advokato |
Li jam frue membriĝis al la Kristansociala partio. Post la Unua mondmilito li favoris en la funkcio de ministroprezidento de Vorarlberg la unuiĝon de Vorarlberg al Svislando. Tiun funkcion li havis - kun interrompoj - de 1918-34. De decembro 1930 ĝis junio 1931 li estis kanceliero de la respubliko. Kiel ministro pri konstituciaj demandoj (1933/34) en la kabineto de Engelbert Dollfuß li ĉefe responsis por la ellaborado de la konstitucio laŭ klasoj (Ständestaat), kiu ekvalidis la 1-an de majo 1934. De 1934-38 li estris la ĉefan federacian oficejon pri financoj (Rechnungshof).
LiteraturoRedakti
- Hannes Huebmer: Dr. Otto Ender. Vorarlberger Verlagsanstalt, Dornbirn 1957.* Gerhard Wanner, Otto Ender, en: Friedrich Weissensteiner/Erika Weinzierl (eld.), Die österreichischen Bundeskanzler. Leben und Werk, Wien 1983, 160–172.
- Peter Melichar, Ein Fall für die Mikrogeschichte? Otto Enders Schreibtischarbeit. En: Ewald Hiebl und Ernst Langthaler (eld.), Im Kleinen das Große suchen. Mikrogeschichte in Theorie und Praxis (= Jahrbuch für Geschichte des ländlichen Raumes 2012), Innsbruck 2012, p. 185-205.
VerkojRedakti
- Die neue österreichische Verfassung, (1934)
- Vorarlbergs Schweizer-Anschluß-Bewegung von 1918–1924, (1952)