Papirusologio (de greka πάπυρος, pápyros, „papiruso“ kaj λόγος, lógos, „vorto, instruo“) estas speciala scienco, subfako de studoj pri antikvaj kulturo kaj arto resp. de historio pri antikva epoko. Ĝi esploras tekstojn skribitajn sur papirusoj kaj trovitajn precipe en Egipto, sur ostrakoj, sur pergamenoj, sur lignaj kaj plumbaj tabuletoj kaj similaj materialoj el la malnovgreka-romia epoko de ĉ. 300 a.K. ĝis 700 p.K., do el la jarmilo inter la konkero de Nilujo fare de Aleksandro la Granda kaj la abolo de la greka administra lingvo fare de la araboj.

Enkonduka literaturo redakti

  • Nabia Abbott: Studies in Arabic Literary Papyri. 3 vol. Chicago 1957-1972
  • Roger Bagnall: Reading papyri, writing ancient history. London 1995
  • Roger Bagnall: Egypt. From Alexander to the Copts. An archaeological and historical guide. London 2004
  • Roger Bagnall and Bruce Frier: The demography of Roman Egypt. Cambridge 1995
  • A. Grohmann: Allgemeine Einführung in die arabischen Papyri. Wien 1924
  • A. Grohmann: Arabische Papyruskunde. In: Handbuch der Orientalistik. 1. Abteilung. Ergänzungsband II. Brill, Leiden-Köln 1966. S.49-118
  • Raif Georges Khoury: Chrestomathie de papyrologie arabe. Documents relatifs à la vie privée, sociale et administrative dans les permiers siècles islamiques. Brill, Leiden 1993 ISBN 90-04-09551-9
  • Raif Georges Khoury: Die Bedeutung der arabischen literarischen Papyri von Heidelberg für die Erforschung der klassischen Sprache und Kulturgeschichte im Frühislam. In: Heidelberger Jahrbücher, Bd. 19 (1975), S. 24-39 (mit Abbildungen arabischer Papyri)
  • Hans-Albert Rupprecht: Kleine Einführung in die Papyruskunde. Wiss. Buchgesellschaft, Darmstadt 1994, ISBN 3-534-04493-2

Periodaĵoj redakti

Konataj papirusologoj redakti

Eksteraj ligiloj redakti