Patrina Seĝo de Sankta Eĉmiadzin

La Patrina Seĝo de Sankta Eĉmiadzin (armene: Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածին) estas la sidejo de la Armena Apostola Eklezio kaj, precipe, la pontifika restadejo de la Supera Patriarko kaj Katolikoso de ĉiuj armenoj. Situanta en Eĉmiadzin, Armenio. La komplekso konsistas el pluraj konstruaĵoj devenantaj de la 4-a, 5-a, 6-a kaj 17-a jarcentoj (la Patrina Katedralo de Eĉmiadzin, preĝejo Sankta Ripsime, preĝejo Sankta Gajane kaj la preĝejo Ŝoghakat) kaj situas en la urbo Eĉmiadzin.

Patrina Seĝo de Sankta Eĉmiadzin
sidejo
Komenco	301 vd
Geografia situo	40° 9′ 43″ N, 44° 17′ 28″ O (mapo)40.16244.2912
Lando(j)	Armenio vd
Sidejo	Katedralo de Eĉmiadzin
Situo	Eĉmiadzin
Patrina Seĝo de Sankta Eĉmiadzin (Armenio) DEC Patrina Seĝo de Sankta Eĉmiadzin
Ĉefestro(j)	Garegino la 2-a vd
Partoj Katedralo de Eĉmiadzin • Q42887924 • Q42887927 • Q42887929 • Q42887933 • Q42887934 • Q42887961 • Printing House, Etchmiadzin • Q42887971 • Q42887920 • Q42887922 vd
Posedatoj	Vagharshapat City Stadium vd
Retejo	Oficiala retejo

Patrina Katedralo de Sankta Eĉmiadzin.

Pontifika loĝejo. Procesio.

Ekde 2000, la religia komplekso Eĉmiadzin kaj la arkeologia loko de Zvartnoc estas enskribitaj en la listo de Mondaj heredaĵoj de Unesko.

Hodiaŭ en la sidejo de la Armena Apostola Eklezio troviĝas la katolikosa kancelario, seminario kaj muzeo.

La Sankta Seĝo konstruiĝis ĉirkaŭ la Patrina Katedralo de Eĉmiadzin, kiu laŭ la priskribo de sankta Gregorio la Iluminanto, estis fondita en la loko de la deveno de Jesuo en sia sonĝo, per ora martelo indikante la konstrulokon. Sub regado de la reĝo Tiridato la 3-a ĝi konstruiĝis en 303, laŭ la tradicio, de Gegorio mem. Ĝi estas la plej grava sankta pilgrimejo de la plimulto de la armena popolo en la tuta mondo.

Resumante ĝi posedas unikajn trezoraĵojn en pluraj muzeoj, bibliotekoj, seminario, edukcentro kaj presejo. La Patrina Seĝo de Sankta Eĉmiadzin havas grandan respondecon kaj por la konservado de la kulturaj valoroj kreitaj ĉi tie kaj por la Eklezio. Ĝi ankaŭ efektivigas sociajn, kulturajn kaj edukajn programojn en Armenio, kaj ankaŭ en la Diasporo.

Historio

Monaĥejo de Sankta Tadeo en Irano. Laŭ armena tradicio, li estis la unua katolikoso de la Armena Apostola Eklezio.

Post la falo de la Armena reĝlando en Kilikio, la Katolikosejo estis sub la regado de diversaj islamaj aŭtoritatoj, kiuj severe damaĝis ĝin. La Katolikoso ofte estis forigita de la trono aŭ entroniĝis laŭ la volo de islamaj regantoj. Ĉio ĉi kreis ŝancon por internaj dividoj kaj luktoj. Diversaj grupoj batalis por la trono de la Katolikoso.

La Seĝo ĉesis esti centro esprimanta la naciajn-ekleziajn interesojn de la armenoj, kaj fariĝis eksponento de la interesoj de la regantaj islamanoj. La eklezio restis la sola nacia strukturo por kunigi kaj gvidi la sennaciulojn dum pluraj jarcentoj en la historio de Armenio. La Kilikia reĝlando ne plu povis plenumi tiun noblan mision. Por restarigi kaj plifortigi la rolon kaj signifon de la Katolikosejo, ĝi devis esti restarigita en sia origina loko, en Eĉmiadzin. En la 1430-aj jaroj Hermonaci kaj Metŝopseci regule renkontiĝis kun eminentaj monaĥoj, diocezaj gvidantoj kaj nobeloj de Granda Armenio. La movado gajnis popularecon. La translokigo de la katolikosejo estas aprobita de multaj el la pastroj de Nakilik. Paŝoj estis farataj. Por plifortigi la monaĥejon de Eĉmiadzin ekonomie kaj krei bonan situacion. En 1431, la princo de Sjuniko Rustam Orbeljan vizitis 7 grandajn vilaĝojn ĉirkaŭ Eĉmiadzin (Vagharŝapat, Oŝakan, Noragavit, Mughni, Aghavnatun, ktp.). Konstruaj renovigaj laboroj komenciĝis en lamonaĥejo. Baldaŭ la gvidantoj de la movado sendis specialan inviton al Siso kun la propono translokigi la armenan katolikoson Gregorio la 1-a Musabekjanc al Vagharŝapat kaj daŭrigi la katolikosadon tie. Gregorio ne povis moviĝi pro maljuneco, sed donis sian skriban konsenton aranĝi novajn katolikosajn elektojn kaj movi la Patrinan Seĝon al Eĉmiadzin. En aprilo 1441, 300 membroj de la nacia eklezia asembleo komencis alveni al Erevano. La reganta kara-kojunla Ĵahan Ŝaho en Armenio ordonis siajn subulojn subteni la katoliksajn elektojn.

La 25-an de majo okazis katolikosaj elektoj, sekve de tio Kirakos Virapeci, neŭtrala sed konata kaj respektata kleriko, estis elektita katolikoso. Li naskiĝis en Vaspurakano, estis ermito en Ĥor-Virapo, servis en la krimea urbo Kafa. La 28-an de majo Kirakos Virapeci estis ordinita Katolikoso de Ĉiuj Armenoj de 12 episkopoj.

Tiel, kun ĉi tiuj Katolikosaj elektoj, la 1000-jara etapo de la Armena Katolikosejo finiĝis, ĝi revenis al sia natura, originala loko. Ĉi tiu evento havis historian signifon por la armenoj. Denove Eĉmiadzin fariĝis la centro ne nur de la spirita kaj eklezia vivo de la armena popolo, sed ankaŭ de ĝia eduka, kultura agado, politikaj esperoj kaj liberiga lukto.

Organiza strukturo de la Patrina Seĝo

Garegino la 2-a, Katolikoso de ĉiuj armenoj.

La organiza strukturo de la Patrina Seĝo de Sankta Eĉmiadzin konsistas el spiritaj kaj administraj korpoj reprezentantaj la aŭtoritaton de la Armena Apostola Eklezio, jene:

• Supera Spirita Konsilio: (Armene: Գերագոյն Հոգեւոր Խորհուրդ Geragujn Hogevor Ĥorhurd ) estas estrita de la Katolikoso de Ĉiuj Armenoj. Ĝi estas la plej alta administra korpo de la Armena Apostola Eklezio. Membroj de la Spirita Konsilio estas aŭ elektitaj de la Nacia Eklezia Asembleo aŭ rekte nomumitaj de la Katolikoso de Ĉiuj Armenoj. La Supera Spirita Konsilio estis establita la 1-an de januaro 1924, post reformoj iniciatitaj de Katolikoso Georgo la 5-a, anstataŭanta la Sinodon de Episkopoj.
• La Nacia Eklezia Asembleo (armene: Ազգային եկեղեցական ժողով Azgajin Jekeghecakan Ĵoghov ) estas estrita de la Katolikoso de Ĉiuj Armenoj. Ĝi estas la supera leĝdona korpo de la Armena Eklezio. Elektita de la unuopaj diocezaj asembleoj, la Nacia Eklezia Asembleo estas la organo kiu elektas la Katolikoson de Ĉiuj Armenoj.
• La Konsilio de Episkopoj (armene : Եպիսկոպոսաց ժողով Jepiskoposac Ĵoghov ) estas administra korpo gvidata de la Katolikoso de Ĉiuj Armenoj. Ĝi havas konsilan rolon, farante sugestojn pri la dogmaj, religiaj kaj kanonikaj aferoj dum la kunvenoj de la Nacia Eklezia Asembleo.
• La Dioceza Asembleo (armene : Թեմական Պատգամաւորական Ժողով Temakan Patkamavorakan Ĵoghov ) estrata de la primaso de la diocezo, estas la plej alta leĝdona korpo de ĉiu diocezo de la armena eklezio. La asembleo elektas la delegitojn al la Nacia Eklezia Asembleo, same kiel la membrojn de la Dioceza Konsilio. La asembleo multe okupiĝas pri la administraj problemoj ene de la diocezo. En iuj kazoj, la asembleo elektas la primason de la diocezo.
• La Dioceza Konsilio (armene : Թեմական Խորհուրդ Temakan Ĥorhurd ) estrata de la primaso de la diocezo, estas la plej alta plenuma organo de diocezoj de la armena eklezio. Ĝi reguligas la internan administran agadon de la diocezo sub la direkto de la primaso. Membroj de la konsilio estas elektitaj de la Dioceza Asembleo.

Katolikoso Vazgen la 1-a (1955-1994)

• La Monaĥa Frataro (armene : Վանական Միաբանութիւն Vanakan Miabanutjun ) konsistas el la celibata pastraro de la monaĥejo, kiun gvidas la abato. Nuntempe la Armena Eklezio havas 3 fratecojn: la frateco de la Patrina Seĝo de Sankta Eĉmiadzin, la frateco de Sankta Jakobo ĉe la Armena Patriarkejo de Jerusalemo, kaj la frateco de la Sankta Seĝo de Kilikio. La frateco partoprenas decidojn pri la internaj aferoj de la monaĥejo. Ĉiu frateco elektas 2 delegitojn por partopreni la Nacian Eklezian Asembleon.
• La Paroka Asembleo (armene : Ծխական Ժողով Cĥakan Ĵoghov ) estas la ĝenerala asembleo de la komunumo reguligita de la spirita pastoro. La Paroka Asembleo aŭ elektas aŭ nomumas la unuan.
• La Paroka Konsilio (armene : Ծխական Խորհուրդ Cĥakan Ĥorhurd ) estas la plenuma-administra korpo de la komunumo, reguligita de la spirita pastro de la komunumo. Ĝi ĉefe okupiĝas pri la realigo de la administraj kaj financaj agadoj de la komunumo. Membroj de la konsilio estas aŭ elektitaj aŭ nomumitaj de la Paroka Asembleo.

Fakoj de la Patrino Seĝo

La Patrina Seĝo de Sankta Eĉmiadzin havas la jenajn servajn fakojn:

• Fako pri Ekumenaj Rilatoj: la Patrina Seĝo de Sankta Eĉmiadzin fariĝis membro de la Monda Konsilio de Eklezioj en 1962. En 1973, la Fako pri Ekumenaj Rilatoj estis oficiale establita de la Katolikoso Vazgen la 1-a. Apud la fako, la Ekumena Teologia Konsilio de Konsulto estis fondita en 2011.
• Fako pri Informaj Servoj: fondita en decembro 1994 kiel gazetara oficejo de la Patrina Seĝo. En 2000, ĝi estis konata kiel Departemento pri Informaj Servoj, post reformoj iniciatitaj de Katolikoso Garegino la 2-a.
• Kristana Eduka Centro: la centro estis malfermita la 22-an de novembro 1996 de Katolikoso Garegino la 1-a. La centro funkcias kun multaj sekcioj, kun agadoj direktitaj al kristana edukado kaj instrumetodoj, same kiel rilatoj kun aliaj eklezioj kaj internaciaj institucioj.
• Eldona Fako: de la Patrina Seĝo, estis malfermita la 1-an de aprilo 2006. Krom la formalaj publikigitaj libroj kaj verkoj, la fako ankaŭ eldonas religiajn, kalendarojn, preĝajn libretojn, edukajn broŝurojn, ktp. Eĉmiadzin ĉiumonate estas la oficiala periodaĵo de la Katolikosejo de ĉiuj armenoj. Ĝi unue estis publikigita en 1944 kaj estas konsiderita la posteulo de la Ararat ĉiumonate publikigita pli frue fare de la Katolikoso Georgo la 4-a en 1868..  La publikaĵoj ĝenerale realiĝas per la donacoj de grupo de fidelaj sponsoroj.

Programoj de la Patrina Seĝo

Izmirljan Medicina Centro, en Erevano.

• Junularaj Centroj konataj kiel Hajordjats tun (armene : Հայորդյաց տուն ) en la armena: estas kreivaj centroj de infanoj loĝantaj en Armenio laŭ la regularo de la Patrina Seĝo subtenata de la Ĝenerala Armena Bonfara Unio. La programo estis iniciatita de la Katolikoso Garegino la 2-a en 1993, kiu tiutempe servis kiel Pontifika Vikario de la Ararata Pontifika Diocezo. Nuntempe estas 8 centroj: 4 en la ĉefurbo Erevano (inkluzive de la Centro Hajk kaj Elza Titizjan de Rehabilitado de Infanoj), kun la ceteraj 3 centroj situantaj en Vanadzor, Eĉmiadzin kaj Aŝtarako. Ĉirkaŭ 3.500 studentoj regule ĉeestas la centrojn.
• Postgimnazia Ministerio: la programo estis lanĉita la 26-an de decembro 2004 fare de Katolikoso Garegino la 2-a, por kunlabori kun studentaj konsilaj organizaĵoj de la ĉefaj armenaj universitatoj. La ministerio havas sian ĉefsidejon en Erevano.
• Izmirljan Medicina Centro kaj Esplorejo kaj Edukcentro Sankta Nerses: medicina centro-instituto kiu origine malfermiĝis en 1986 en Erevano kiel centro de proktologio. Inter 1998 kaj 2000, la centro estis renovigita de la Armena Ĝenerala Bonfara Unio. En 2000, la centro estis donita al la Patrina Seĝo de Sankta Eĉmiadzin. En 2013, la centro estis tute renovigita per donacoj de la Izmirljan Familia Fondaĵo.
• Supaj Kuirejoj: la programo estis lanĉita en 1992, baldaŭ post sendependiĝo, en partnereco kun la Armena Ĝenerala Bonfara Unio. Nuntempe estas 3 supejoj en Erevano, kun la aliaj 3 situantaj en Sevan, Eĉmiadzin kaj Hrazdan. La kuirejoj servas pli ol 1200 ricevantojn tage, de la plej vundeblaj membroj de la socio.
• Mallibereja Ministerio: la programo estis lanĉita en majo 1993 de Katolikoso Garegino la 2-a, kiu tiutempe servis kiel Katolikosa Vikario de la Ararata Pontifika Diocezo. La celo de la programo estas fari la spiritan servon en arestejoj pli organizita kaj produktema. Nuntempe ĉiuj el la 12 arestejoj en Armenio havas spiritan servon.
• Preĝeja Armepastreco de la Armitaj Fortoj de Armenio: la programo estis oficiale lanĉita la 13-an de novembro 1997, laŭ la komuna iniciato de Katolikoso Garegino la 1-a, kaj tiama ministro pri defendo Vazgen Sargsjan. La programo estas iniciatita ĉefe por servi en la limregimentoj de la armena armeo, la armeaj instruejoj, same kiel en la regimentoj de la defenda armeo de Montara Karabaĥo. Konstantaj kapeloj estis malfermitaj en multaj regimentoj.

Preĝejoj rekte reguligitaj de la Patrina Seĝo

Katedralo Sankta Gregorio la Iluminanto, Erevano.

Ĥor-Virapo estas unu el la monaĥejoj kaj preĝejoj sub rekta gvido de la Patrina Seĝo.

Dum la plej multaj el la armenaj preĝejoj estas reguligitaj fare de la loka diocezo de la eklezio, aliflanke, ekzistas malmultaj preĝejoj en malsamaj lokoj de Armenio kiuj estas rekte reguligitaj fare de la Patrina Seĝo de Sankta Eĉmiadzin:

• Komplekso Preĝejoj de la Patrina Seĝo, inkluzive de: Katedralo de Eĉmiadzin (malfermita en 301), Baptejo Sanktaj Vartan kaj Johano (malfermita en 2008), kaj la Preĝejo de la Sanktaj Ĉefanĝeloj (malfermita en 2011).
• Preĝejoj de Eĉhmiadzin Monda heredaĵo de Unesko, inkluzive: preĝejo Sankta Ripsime (malfermita en 618), preĝejo Sankta Gajane (malfermita en 630), kaj preĝejo Ŝoghakat (malfermita en 1694).
• Monaĥeja komplekso de Sevanavank en la provinco Gegharkunik, de la 9-a jarcento.
• Monaĥejo Ĥor Virapo en provinco Ararato de la 17-a jarcento.
• Katedralo Sankta Gregorio la Iluminanto en Erevano , malfermita en 2001.
• Kapelo Sankta Jakobo de la Vaskenjan Teologia Akademio en provinco Gegharkunik, malfermita en 2005.
• Preĝejo Sankta Anna en Erevano, malfermita en 2015, kun la Erevana loĝejo de la Katolikoso.

Projektoj kaj agadoj de la Patrina Seĝo

La Patrina Seĝo havas respondecon pri multaj edukaj kaj sociservaj programoj, inkluzive:

• Dentokliniko: funkcianta ekde 2003 en renovigita instalaĵo origine konstruita kiel la seminaria hospitalo en 1902, situanta proksime al la komplekso de la Patrina Seĝo Sankta Eĉmiadzin. Ĝi havas kvar tute ekipitajn dentajn ĉambrojn kaj ankaŭ ĉambron dediĉitan al paroladoterapio. La kliniko ofertas senpagan dentan prizorgon senpage al la familioj de viktimoj de la milito en Montara Karabaĥo, veteranoj de la Dua mondmilito kaj de la milito en Montara Karabaĥo, kaj ankaŭ helpas homojn kaj familiojn suferantajn de malriĉeco.

Katolikoso Georgo la 5-a.

• Orfejo: situanta en la korto de la preĝejo Sankta Gajane, hejmo de 45 orfoj, kun aĝoj inter 6 kaj 16 jaroj. La projekto estis financita de Georgo kaj John Kurkjian el Britio.
• Maljunulejo: Situante en Eĉmiadzin, provizante rifuĝon, manĝaĵon, kuracadon kaj humanitaran helpon por pli ol 50 maljunaj viroj kaj virinoj.
• Nercesia Arbaro kaj la infanludejo: la ludejo estis malfermita en junio 2009 ĉe la sudokcidento de la religia komplekso, ene de la teritorio de la Nercesa Arbaro de la Patrina Seĝo.
• Urba Stadiono de Eĉmiadzin: estas futbala stadiono malfermita en 1973 sude de la patrina sidejo kaj havas kapaciton de 3 000 spektantoj. La stadiono estos plene renovigita ene de proksima estonteco per la financa subteno de la ekleziaj bonfarantoj.
• Naĝkomplekso de Nercesia Lago: situanta sude de la komplekso Patrina Seĝo, okcidente de la futbala stadiono, estos plene renovigita ene de proksima estonteco.
• Shoghakat TV de la Patrina Seĝo: bazita en la distrikto de Erevano, Ŝengavito, ĝi estas elsendita ekde novembro 2002.
• Sunenergia parko "Lasu Ĝin Lumi": situanta sude de la Patrina Seĝo, ekster la muroj de la komplekso. La projekto estis komencita kaj plenumita en 2017, inkluzive instaladon de sunaj akvovarmigiloj kaj fotovoltaeca aro, kun kosto ĉirkaŭ 2 milionoj da usonaj dolaroj. Ĝi ankaŭ inkluzivas sunan parkon, sunan hejtan sistemon kaj programojn pri suna efikeco. La projekto estis financita de la Fondaĵo pri Tunjan Familio.

Konstruaĵoj kaj strukturoj en la Sankta Seĝo

Preĝejoj

• Patrina Katedralo de Sankta Eĉmiadzin estis konstruita de Sankta Gregorio la Iluminanto en 301–303. La Katedralo de Eĉmiadzin estas la plej malnova preĝejo konstruita de ajna ŝtato en la mondo. Laŭ la armenaj analoj de la 5-a jarcento, Sankta Gregorio havis vizion de Kristo descendanta de la ĉielo kaj frapanta la teron per ora martelo por montri, kie la katedralo devas esti konstruita. Sekve, la patriarko donis al la eklezio kaj la urbo la novan nomon de Eĉmiadzin, kiu povas esti tradukita kiel "la loko, kie la Unuenaskita descendis". En 480, Vahan Mamikonjan, la sasanida guberniestro (marzpan) de Armenio, ordonis anstataŭigi la kadukan bazilikon per nova krucoforma preĝejo. En 618, la ligna kupolo estis anstataŭigita per ŝtona, ripozanta sur kvar masivaj kolonoj ligitaj al eksteraj muroj per arkadoj. Ĉi tiu estis la preĝejo same kiel hodiaŭ. Murpentraĵoj en la interno kaj ekstravagancaj rotundoj superantaj la absidojn aperis en la frua 18-a jarcento. Inter 1654 kaj 1658 estis starigita la ĉefa tripinta sonorlituro ĉe la enirejo de la katedralo.

• Baptejo Sanktaj Vartan kaj Johano, kapelo situanta norde de la Patrina Katedralo kaj nomumita por bapto-ceremonioj. La tri-kupola kapelo estis projektita de arkitektoj Jim Torosjan kaj Romeo Julhakjan. La kapelo estis konsekrita la 26-an de septembro 2008 kaj la konstruado estis financita de la brita-armena filantropo Armen Sarkissian.

• Preĝejo de la Sanktaj Ĉefanĝeloj, konstruita inter 2009 kaj 2011, situanta en la korto de la konstruaĵo de la Gevorkajn Teologia Seminario. La unu-kupola preĝejo estis konsekrita la 5-an de novembro 2011. Ĝi estis projektita de arkitekto Jim Torosjan. La konstrulaboron financis la armena filantropo Gagik Galstjan.

• Pontifika Kapelo, malfermita la 18-an de septembro 2019 en la korto de la pontifika restadejo Veharan.

• 
  Patrina Katedralo de Sankta Eĉmiadzin
• 
  Baptejo
• 
  Preĝejo de Sanktaj Ĉefanĝeloj

Administraj konstruaĵoj

• Malnova Sinoda konstruaĵo hejme al Ekumena Rilata Fako: konstruita de Katolikoso Mkrtiĉ la 1-a en 1896-97 por funkcii kiel kancelaria kaj sinoda konstruaĵo ĝis la sovetokupado en 1920. Ĝi estis redonita al la Sankta Seĝo dum la 1950-aj jaroj. Ekde ĝia renovigo en 2011, la unuetaĝa strukturo fariĝis administra konstruaĵo gastiganta la Fakon pri Ekumenaj Rilatoj de la Patrina Seĝo, kune kun la oficejoj de la Ronda Tabla Fondaĵo kaj Ekumena Eklezia Pruntfonduso de la Monda Konsilio de Eklezioj.

• Veharan pontifika loĝejo: estas la ĉefsidejo kaj ĉefa loĝejo de la Katolikoso de Ĉiuj Armenoj. Projektita de arkitekto P. Zohrabov, la konstruado de la konstruaĵo komenciĝis la 6-an de junio 1910 kaj finiĝis en 1915, per la donacoj de Aleksandro Mantaŝev. Post 1920, la konstruaĵo estis uzita de la sovetianoj kiel milita bazo ĝis 1956, kiam ĝi estis redonita al la Sankta Seĝo per la klopodoj de Katolikoso Vazgen la 1-a. En 1957, la loĝejo estis tute rekonstruita per la donacoj de Gegham Tandzikjan, surbaze de nova projekto verkita de arkitektoj Arcruni Galikjan, Rafael Israeljan kaj Baghdasar Arzumanjan. Nuntempe la duetaĝa konstruaĵo gastigas la administrajn oficejojn de Katolikoso, la pontifikajn loĝejojn, plurajn kunvenejojn kaj trezorejon.

• Divanatun aŭ la kancelario: konstruita en 2005-2008, situanta apud la pontaro de Veharan. La duetaĝa konstruaĵo estas projektita de arkitekto Armand Avagjan, kaj financita de Nazar kaj Artemis Nazarjan el Usono. Ĝi funkcias kiel la labora oficejo de la Katolikoso kaj la Supera Spirita Konsilio.

• 
  Veharan pontifika loĝejo

Monaĥaj loĝejoj

• Loĝejo de diakonoj Ghazarapat: konstruita meze de la 18-a jarcento kaj situanta sude de la Katedralo. La unua etaĝo de la duetaĝa konstruaĵo nuntempe gastigas ekspoziciejojn kaj muzeojn, dum la dua etaĝo enhavas 22 loĝĉambrojn por la diakonoj de la Sankta Seĝo. Renovigita en 1974, la konstruaĵo estis hejmo de la ĉefa manĝejo de la Sankta Seĝo ĝis 2002, kiam ĝi estis translokita al la nova Monaĥeja Loĝejo.
• Monaĥeja loĝejo de Jeremianoj : konstruita en 1892-1893 per klopodo de episkopo Jeremia Galustjan. Ĝi servis al la studentoj de la Gevorkajn Teologia Seminario ĝis la soveta okupado en 1920. Dum la 1950-aj jaroj, ĝi estis redonita al la Sankta Seĝo per la klopodoj de la Katolikoso Vazgen la 1-a. En 2013-2015, la duetaĝa konstruaĵo estis tute renovigita per la klopodoj de la familio Mardigjan el Usono. Nuntempe la konstruaĵo funkcias kiel loĝejo por la klerikaj membroj de la Frataro de Sankta Eĉmiadzin, kaj ankaŭ por la vizitantaj gastoj de la Armena Apostola Eklezio.
• Monaĥeja gastejo Vanatun: trietaĝa eta konstruaĵo kiu malfermiĝis en 1978, per la donacoj de la Fondaĵo Calouste Gulbenkian . Konsistanta el 20 loĝekzempleroj, la konstruaĵo estas elektita por servi la alvojaĝantajn klerikojn kaj gastojn de la Patrina Seĝo. Ĝi estis tute renovigita en 2007 kun la financa helpo de James Galoustjan.
• Dormejo de la Seminario Gevorkajn: konstruita en 1997-1999 per la klopodoj de la Katolikoso Garegino la 1-a. Ĝi estis dizajnita fare de arkitekto Artsruni Galikjan kaj la konstruo estis financita fare de Vahan kaj Anuŝ Ŝamljan de Fresno, Kalifornio . La trietaĝa konstruaĵo estas elpensita por gastigi 150 studentojn de la Gevorkan Teologia Seminario.
• Nova monaĥeja loĝejo: 250-metra longa duetaĝa strukturo ligita al la monaĥejaj loĝejoj Ghazarapat kaj Vanatun , estis oficiale malfermita la 31-an de aŭgusto 2002. La konstruaĵo estis projektita de arkitekto Ruben Azatjan, dum la konstruado plenumiĝis per la donacoj de Rikardo Manukjan; armena bonfaranto de Miĉigano. La konstruaĵo havas 82 loĝĉambrojn.

• 
  Jeremia monaĥa rezidejo
• 
  Vanatun monaĥa gastejo
• 
  Dormejo de Gevorkjan Teologia Seminario.

Instruejoj

• Gevorkjan Teologia Seminario: konstruita en 1874 fare de Katolikoso Georgo la 4-a. Nova etendaĵo projektita de arkitekto Jim Torosjan estis konektita al la malnova konstruaĵo en 2013.
• Malnova Seminario konstruanta hejmon de la Kristana Eduka Centro: origine konstruita en 1908-1911 por servi kiel deponejo ( matenadaran ) de malnovaj armenaj manuskriptoj. Post la soveta okupado, la konstruaĵo funkciis kiel la ĉefa sidejo de Gevorkjan Seminario inter 1945 kaj 1997. Nuntempe la konstruaĵo estas hejmo de la Kristana Eduka Centro kaj ankaŭ multaj aliaj sociaj komitatoj de la Patrina Seĝo.
• Centro de Teologio kaj Armenologio Garegino la 1-a, funkcianta ekde la 26-a de junio, 2000. La nova konstruaĵo estis oficiale malfermita la 28-an de septembro 2015. Ĝi estis projektita de arkitekto Artavazd Nazaretjan kaj financita de Haig kaj Elza Titizjan el Londono.
• Eurnekjan Lernejo: la nova konstruaĵo de la lernejo situas ene de la teritorio de la komplekso Patrina Seĝo. La konstruado estis lanĉita en 2012 kaj plenumita per donacoj de Eduardo Eurnekian. La oficiala inaŭgura ceremonio de la lernejo okazis la 14-an de septembro 2017, por la instrujaro 2017-2018.

• 
  Gevorkjan Teologia Semnario
• 
  Kristana Eduka Centro

Muzeoj kaj bibliotekoj

• Katedrala muzeo de Eĉmiadzin: konstruita en 1869 de Katolikoso Georgo la 4-a. Ĝi situas sudoriente de la ĉefaltaro de la Katedralo, inter la konstruaĵoj Ghazarapat kaj Vanatun. La muzeo estas hejmo de diversaj valoraĵoj, konsiderataj sanktaj aĵoj de la Armena Eklezio.
• Katolikosa Muzeo Malnova Veharan: aŭ la malnova pontifika loĝejo, konstruita en 1738–1741 per klopodoj de la Katolikoso Lazar la 1-a kaj servis kiel pontifika restadejo por 20 katolikosoj ĝis 1962. En 1968, la konstruaĵo fariĝis Katolikosa Muzeo (armene : Կաթողիկոսական թանգարան) per la klopodoj de la Katolikoso Vazgen la 1-a. Ĝi estis renovigita en 2010-2014 per donacoj de la Ĝenerala Armena Bonfara Unio kaj nuntempe gastigas grandan kolekton de personaj aĵoj de diversaj armenaj katolikosoj kaj ankaŭ la reĝojn de Armenio.
• Presejo kaj Biblioteko: duetaĝa konstruaĵo oriente de la Katedralo, konstruita kaj malfermita en 1888-1889 de Katolikoso Magar la 1-a, por servi kiel presejo kaj eldonejo de la Patrina Seĝo. Ĝi estis plene rekonstruita inter 1959 kaj 1962 por funkcii ankaŭ kiel librovendejo.
• Ĥrimjan Muzeo: konstruita kaj malfermita en 1896 fare de Katolikoso Mkrtiĉ la 1-a de Van kaj funkciita kiel religia muzeo ĝis la soveta okupado. La konstruaĵo estis uzata de la sovetianoj kiel milita bazo ĝis 1957 kiam ĝi estis redonita al la Patrina Seĝo. Post la sendependeco de Armenio, la konstruaĵo estis tute renovigita por servi kiel arta muzeo, enhavanta la verkojn de Arŝile Gorkij same kiel multaj aliaj famaj artistoj.
• Trezorejo Alex kaj Marie Manoogian: projektita de arkitekto Baghdasar Arzumanjan, la konstruaĵo estis oficiale malfermita la 11-an de oktobro 1982. La muzeo gastigas trezorojn de la Armena Eklezio tra la historio. En 2013, nova sekcio estis malfermita en la muzeo enhavanta diversajn malnovajn manuskriptojn de la Armena Eklezio.
• Manuskripta Deponejo Vatche kaj Tamar Manoukian: projektita de arkitekto Artak Ghuljan, la konstruaĵo estis oficiale malfermita la 18-an de oktobro 2011. Ĝi situas proksime al la ĉefa enirejo de la komplekso, kaj nuntempe gastigas ĉirkaŭ 80.000 valorajn librojn.
• Muzeo Ruben Sevak : situanta en la unua etaĝo de Ghazarapat- konstruaĵo, la muzeo estis oficiale malfermita la 10-an de septembro 2013 por memori la armenan poeton Ruben Sevak, kaj ankaŭ aliajn armenajn intelektulojn, kiuj fariĝis viktimoj de la Armena genocido. Konsistanta el 4 grandaj ekspoziciejoj, la muzeo gastigas pli ol 200 pentraĵojn, inkluzive la verkojn de Sevak.

• 
  Ene de la Katedrala Muzeo
• 
  Katolikosa muzeo
• 
  Presejo kaj librovendejo
• 
  Alex kaj Marie Manoogian trezorejo
• 
  Vatche kaj Tamar Manoukian Manuskriptejo
• 
  Rouben Sevak Muzeo

Pordoj

• Horloĝturo: estas pordego pintita per horloĝo konstruita en 1959, situanta ĉe la nordokcidenta flanko de la komplekso.
• Pordego de Vazgen la 1-a (Vazgenian Darpas ): starigita en marto 1961 ĉe la orienta muro de la komplekso. En 2002, la pordego translokiĝis al la norda enirejo.
• Pordego de Reĝo Trdat (Durn Trdata ): restaŭrita en 1964 surbaze de la bone konservitaj restaĵoj de la malnova mezepoka pordego. La arko situas duonvoje inter la Patrina Katedralo kaj la Pontifika Loĝejo Veharan .
• Pordego de Sankta Gregorio: konstruita en 2001 por iĝi la ĉefenirejo al la Patrina Seĝo.
• Suda Pordego proksime al la Manookian-a Manuskripta Deponejo: starigita en 2011, formas la sudorientan enirejon al la komplekso de Patrino Seĝo.

• 
  Horloĝa turo
• 
  Pordo Vazgen la 1-a
• 
  Pordo reĝo Trdat
• 
  Pordo de Sankta Gregorio
• 
  Suda pordo

Monumentoj kaj memorejoj

• Monumento pri Armena genocido: grupo de ĥaĉkaroj (krucaj ŝtonoj) projektita de Rafael Israeljan kaj starigita en 1965, por memorfesti la 50-jaran datrevenon de la Armena genocido .
• Monumento Katnaghbjur: fonto kun ĥaĉkaro starigita en 1967 memore al la viktimoj de la genocido de la regiono Kghi en okcidenta Armenio.
• Memora printempo por Mkrtiĉ Ĥrimjan: starigita en 1982 de skulptisto Getik Baghdasarjan kaj arkitekto Jurij Tamanjan.
• Subĉiela altaro: konstruita en 2001 kune kun la Pordego de Sankta Gregorio por memorfesti la 1700-jariĝon de la kristanigo de Armenio .
• Ĥaĉkaroj de mezepokaj epokoj same kiel la modernaj periodoj, inkluzive de 6 ĥaĉkaroj postvivintaj de la detruo de la armena tombejo en Ĝulfo, devenanta de la 16-a kaj 17-a jarcentoj.
• Statuoj kaj ornamaj skulptaĵoj.

• 
  Memorejo pri la Armena Genocido
• 
  Katnaghbyur memorejo
• 
  Printempa memorejo de Mkrtiĉ Ĥrimjan
• 
  Subĉiela altaro
• 
  Tri ĥaĉkaroj proksime al la Katedralo
• 
  Du ĥaĉkaroj el Ĝulfo
• 
  Statuo de Mesrop Maŝtoc

Tombejoj kaj tomboŝtonoj

• Tombejo de Sankta Eĉmiadzin: situanta ĉe la sudorienta parto de la komplekso.
• Katolikosaj tomboŝtonoj: situantaj ĉe la enirejo de la Patrina Katedralo. Estas antaŭvidite malfermi specialan Pontifikan Tombejon, kie ĉiuj korpoj de la Katolikosoj de la Armena Eklezio devas esti entombigitaj.

• 
  Tombejo de Sankta Eĉmiadzin
• 
  Tomboŝtonoj de katolikosoj

Servaj konstruaĵoj

• Norda muro de la Patrina Seĝo: 110-metra longa fortikaĵo kuŝas inter la malnova seminaria konstruaĵo kaj la turo, norde de la Patrina Katedralo. La konstruaĵo nuntempe gastigas servajn ĉambrojn kaj oficejojn.
• Agape Refektorio-konstruaĵo devenanta de la 17-a jarcento kun la apuda memoraĵbutiko.
• Serva konstruado de veturiloj: finita en 2002 per donacoj de Louise Manoogian Simone. La konstruaĵo estas dediĉita por loĝistika administrado kaj veturiloj.
• Sporta kaj evento-centro de Gevorkjan Seminario: la konstruado estis lanĉita la 11-an de julio 2009 kaj la centro estis oficiale malfermita la 5-an de novembro 2011. La trietaĝa konstruaĵo situanta proksime al la Gevorkjan Seminario, estis projektita de arkitekto Jim Torosjan, dum la konstruado estis financita de Bedros kaj Anna Oruncakciel el Los-Anĝeleso.
• Pontifika Eventocentro: situanta ĉe la okcidenta rando de la patrina sidejo, proksime al la Veharan pontifika loĝejo, elpennsita por aranĝi konferencojn, same kiel la religiajn kaj sekularajn eventojn de la patrina sidejo. La duetaĝa konstruaĵo malfermiĝis en 2014, estis projektita de arkitekto Hraĉ Poghosjan kaj la konstruado estis financita de Samvel Karapetjan.

• 
  Norda muro de la Patrina Seĝo
• 
  Refektorio kaj butiko
• 
  sporta kaj eventa centro de la Gevorkjan Seminario

Bildaro

• 
  Plano de la katedralo de H. F. B. Lynch, ĉ. 1901
• 
  La Patrina Katedralo ĉe la Patrina Seĝo
• 
  Amenaprkiĉ Ĥaĉkar de 1279 el Vajoco Dzoro
• 
  Ĥaĉkaro el la 13-a jarcento el Geghard
• 
  Parko en la komplekso de la Sankta Seĝo
• 
  Vido ĉirkaŭ la Patrina Katedralo

Vidu ankaŭ

• Katolikoso de Armenio.
• Eĉmiadzin.
• Armena Apostola Eklezio.