Pedro de Castilho
Pedro de Castilho estis portugala ĉefinkvizitoro (1604-1613), presbitero, 7-a Episkopo de Angra (1578-1583), kaj emerita episkopo de Leiria (1583).[1] Li tenis la pozicion kiel Generalinkviziciisto (1604-1613) kun tiu de Vicreĝo de Portugalio, kiun li okupis dufoje (1605-1608 kaj 1612-1614), dum la regado de Filipo la 3-a de Hispanio.
| Pedro de Castilho (1553-1613) | |||||
|---|---|---|---|---|---|
 | |||||
| Persona informo | |||||
| Naskiĝo | 1553 en Koimbro, Portugalio | ||||
| Morto | 31-an de marto 1613 en Lisbono, Portugalio | ||||
| Religio | katolika eklezio vd | ||||
| Lingvoj | portugala vd | ||||
| Ŝtataneco | Reĝlando Portugalio  vd
| ||||
| Alma mater | Universitato de Koimbro | ||||
| Profesio | |||||
| Okupo | presbitero politikisto katolika episkopo vd
| ||||
| |||||
| vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Biografio
redaktiCastilho estis filo de la portugala arkitekto Diogo de Castilho kaj Isabel de Ilharco. Li sekvis karieron pri literaturo, kaj post diplomiĝo pri artoj, li komencis studi teologion. Li poste ŝanĝis fakultaton kaj studis Kanonikan Juron ĉe la Universitato de Koimbro, kie li diplomiĝis kaj doktoriĝis. Li estis prioro de la preĝejo de São Salvador de Ílhavo, kaj tiu de Santo André de Celorico. Pro graco de kardinalo Dom Henriko li ankaŭ estis deputito de la Sankta Oficejo de Koimbro, kiun li eniris la 16-an de februaro 1575. Vizitanto de tiu sama diocezo, estinte episkopo D. Manuel de Meneses, kaj konsekrita episkopo de Angra do Heroísmo, kien li foriris en 1577.
Li kreis la paroĥon de Sankta Jozefo sur la insulo São Miguel en la urbo de Ponta Delgada. Sekvante la kastilian partion, kiam Dom António, prioro de Krato iris al la Acoroj por defendi siajn rajtojn al la portugala krono, D. Pedro de Castilho revenis al la regno en 1582, sur la eskadro de la Markizo de Santa Cruz. En 1583 li estis transigita al la sidejo de Leiria, kaj tenis la pozicion kiel prelato de tiu diocezo dum dudek kvar jaroj, kiam li eksiĝis en 1607, estante sukcedita fare de Dom Martim Afonso Mexia (1573-1623).
Filipo la 2-a de Portugalio nomumis lin prioro de la kolegiata preĝejo de la antikva monaĥejo de Santa Maria de Guimarães, de religiemaj viroj kaj virinoj de la Ordeno de Sankta Benedikto, kies oficejo li ekoficis la 31-an de aŭgusto 1605; armea pastro de la reĝo kaj lia ĉefa almozisto, ŝtatkonsilisto, prezidanto de la pt:Desembargo do Paço, guberniestro de Alcobaça, vicreĝo de Portugalio, posteno al kiu li sukcedis al la episkopo de Koimbro Dom pt:Afonso de Castelo Branco, posteno kiun li tenis por mallonga tempo. Li poste iĝis vicreĝo de Portugalio denove, kiam la Markizo de Castelo Rodrigo, kiu okupis tiun postenon, devis foriri ĉar li estis vokita al la kortego de Kastilio.
D. Pedro de Castilho fondis kapelon en la preĝejo de Sankta Dominiko de Lisbono por si kaj por la posedantoj de la propraĵo kiun li establis, kaj donis tre bonajn enspezojn en la provinco de Beira. Tiu ĉi kapelo, ili diras, estas tiu de la Preĝejo Nossa Senhora da Defesa, la unua en la korpo de la preĝejo.
Oni diras, ke li estis fama latina poeto, kaj ke laŭ lia ordono estis presita unuafoje en Portugalio la Regimenton de la Sankta Oficejo de la Inkvizicio de la Regnoj de Portugalio, kompilita laŭ ordono de la plej glora kaj respekta Lord Dom Pedro de Castilho, Generalo kaj Vicreĝo de la Reĝlandoj de Portugalio (1613).[2]