Pierre Reverdy

Pierre REVERDY (naskiĝis la 13-an de septembro 1889, mortis la 17-an de junio 1960) estas franca poeto kunigita kun Superrealismo kaj Kubismo.

Pierre Reverdy
Persona informo
Pierre Reverdy
Naskiĝo	13-an de septembro 1889 (1889-09-13) en Narbonne
Morto	17-an de junio 1960 (1960-06-17) (70-jaraĝa) en Solesmes Abbey
Lingvoj	franca vd
Loĝloko	Solesmes vd
Ŝtataneco	Francio vd
Subskribo
Profesio
Okupo	poeto • aforisto • verkisto • vidartisto vd
Aktiva dum	1915– vd
vd	Fonto: Vikidatumoj

Pierre Reverdy naskiĝis en Narbonne kaj plenkreskis proksime al la Montagne Noire en la domo de sia patro. Reverdy venis el familio de skulptistoj. Lia patro instruis al li legi kaj skiribi. Li studis ĉe Tuluzo kaj Narbonne.

Reverdy alvenis en Parizo en oktobro, 1910. Estis tie, ĉe la fama Bateau-Lavoir en Montmartre, kie li konatiĝis kun Guillaume Apollinaire, Max Jacob, Louis Aragon, André Breton, Philippe Soupault kaj Tristan Tzara.

Dum dek-ses jaroj, Reverdy vivis pro sia verkado. Liaj kunuloj estis Pablo Picasso, Georges Braque, Henri Matisse kaj multaj aliuloj. Ĉi tiuj estis la jaroj dum kiuj superrealismo ekflugis, kaj Reverdy parte inspiris ĝin.

En 1917, Reverdy fondis la ĵurnalon Nord-Sud, kiu enhavis la verkoj de multe da dadaistaj kaj poste superrealistaj poetoj. Tiu ĉi aventuro daŭris ĝis 1918.

En 1926, 37-jaraĝe, Reverdy konvertis al Katolikismo kaj ekloĝis en Solesmes. Li restis tie ĝis sia morto en 1960. Dum tiu ĉi tempo, li verkis kelke da kolektoj, inkluzive de Sources du vent, Ferraille kaj Le Chant des morts.

Verkaro

• 1915 Poèmes en prose (Parizo, Imprimerie Birault).
• 1916 La lucarne ovale (Birault).
• 1916 Quelques poèmes (Birault).
• 1917 Le voleur de Talan, romano (Avignon, Imprimerie Rullière).
• 1918 Les ardoises du toit, ilustrita per Georges Braque (Birault).
• 1918 Les jockeys camouflés et période hors-texte, (Imprimerie F. Bernouard).
• 1919 La guitare endormie, (Imprimerie Birault).
• 1919 Self defence. Critique-Esthétique. (Birault).
• 1921 Étoiles peintes, (Parizo, Sagittaire).
• 1921 Cœur de chêne, (Éditions de la Galerie Simon).
• 1922 Cravates de chanvre, (Éditions Nord-Sud).
• 1924 Pablo Picasso et son œuvre, en Pablo Picasso(Gallimard).
• 1924 Les épaves du ciel (Gallimard).
• 1925 Écumes de la mer, (Gallimard).
• 1925 Grande nature (Paris, Les Cahiers libres).
• 1926 La peau de l'homme, (Gallimard).
• 1927 Le gant de crin (Plon).
• 1928 La balle au bond, (Marseille, Les Cahiers du Sud).
• 1929 Sources du vent, (Maurice Sachs éditeur).
• 1929 Flaques de verre (Gallimard).
• 1930 Pierres blanches, (Carcassonne, Éditions d'art Jordy).
• 1930 Risques et périls, contes 1915-1928 (Gallimard).
• 1937 Ferraille (Brussels).
• 1937 Antaŭparolo de Déluges de Georges Herment (José Corti).
• 1940 Plein verre (Nice).
• 1945 Plupart du temps, poèmes 1915-1922, inkluzive de Poèmes en prose, Quelques poèmes, La lucarne ovale, Les ardoises du toit, Les jockeys camouflés, La guitare endormie, Étoiles peintes, Cœur de chêne et Cravates de chanvre (Gallimard, reredaktita en 1969 en la serio de « Poésie » ).
• 1945 Antaŭparolo de Souspente de Antoine Tudal (Paris, Éditions R.J. Godet).
• 1946 Visages, (Paris, Éditions du Chêne).
• 1948 Le chant des morts, (Tériade éditeur).
• 1948 Le livre de mon bord, notoj 1930-1936 (Mercure de France).
• 1949 Tombeau vivant, Dulce et decorum est pro patria mori, en Tombeau de Jean-Sébastien Galanis (Parizo, imprimé par Daragnès).
• 1949 Main d'œuvre, poèmes 1913-1949, inkluzive de: Grande nature, La balle au bond, Sources du vent, Pierres blanches, Ferraille, Plein verre and Le chant des morts and adds Cale sèche and Bois vert, (Mercure de France).
• 1950 Une aventure méthodique, (Parizo, Mourlot).
• 1953 Cercle doré, (Mourlot).
• 1955 Au soleil du plafond, (Tériade éditeur).
• 1956 En vrac (Monaco, Éditions du Rocher).
• 1959 La liberté des mers, (Éditions Maeght).
• 1962 À René Char, (Alès, P. A. Benoît, poème épistolaire tiré à 4 ex.)
• 1966 Sable mouvant, (Parizo, L. Broder éditeur).