Pinokjo estas fama verko de la itala verkisto Carlo Collodi. La nomo "Pinokjo" mem signifas "pinaj okulaj" itale.

Le avventure di Pinocchio
Aŭtoroj
Aŭtoro Carlo Collodi
Lingvoj
Lingvo itala lingvo
Eldonado
Eldondato 1883
Ĝenro fabelo • porinfana rakonto
Loko de rakonto Toskanio
vdr
Pinokjo desegnita de Enrico Mazzanti en 1883
Averto: La teksto, kiu sekvas, malkaŝas detalojn pri la intrigo de la rakonto.

Maljuna lignaĵisto Ĝepeto skulptas el lignopeco marioneton, al kiu li donas nomon Pinokjo. Ĉi marioneto parolas, ridas, moviĝas, kreskas, petolas, agas tute kiel infano. Kaj kiel infano li trairas la unuajn infanajn tentojn: kaŝa neiro al la lernejo por spekti pupteatron, amikiĝo kun alia friponeto kiu lin devojigas, renkontiĝo kun trompistoj, iluzio pri fabela lando, ŝtelado, kaptiĝo fare de la ĝendarmoj, risko esti fritita kiel fiŝo, efektiva transformiĝo al azeno kun longaj oreloj, ĉar li estas maldiligenta en la lernejo, ktp. Plej nature estas prezentataj ankaŭ absurdaĵoj, kiel enkarcerigo verdiktita al priŝtelito, ne ja al la ŝtelintoj. Kaj ĉiu paĝo estas trempita en la kutima plenkreskula saĝo: se vi agas troviĝos malbone; se vi agas bone, vi ĝuos rekompencon. Akompanas Pinokjon kiel gardanĝelo la Blua Feino, kiu klopodas reenvojigi lin sur la relojn de honesteco; saĝajn maksimojn distribuas la Parolanta Grilo; sed ilin Pinokjo neglektas, pri kio li devos poste forte penti.

Averto: Malkaŝado de la intrigo de la rakonto ĉi tie finiĝas.

Se iu ankoraŭ ne konas la verkon, mi ne malkaŝos la finon, kiu kompreneble estas celo atendata kaj fine atingita, kiel decas en porknabaj libroj.

La temo estis plurfoje filmigita, eble unuafoje desegne en 1940 de eldonejo Walt Disney.

En Esperanto aperis redakti

La unuan Esperanto-tradukon el la itala tradukis Mirza Marchesi kaj eldonis The Esperanto Publishing Company Limited (EPC) en Londono en 1930. La verko ampleksis 150 paĝojn. En 1983 la Itala Instituto de Esperanto prizorgis duan eldonon.[1]

 
 P. estas fablo de la plej senbrida fantazio, sed realeco viva. Kunfando de la revado pri aventuroj kaj mirindaĵoj kun la vivo, kia ĝi estas. Ĝi bonege taŭgos en la mano de duagradaj kursanoj. 
— El la Antaŭparolo de K.

En 2003 aperis traduko de Jozefo Horváth sub la nomo La Aventuroj de Pinokjo, eldono ĉe FEL, Antverpeno, 156 paĝoj, recenzita en Monato (2003/06, p. 20): Carlo Minnaja: Marioneto ĉiam aktuala

Vidu ankaŭ redakti

Eksteraj ligiloj redakti

Referenco redakti

  1. Internacia Ĵurnalisto, 1983-3, p. 6-7, recenzo de Dino Fabris.