Prudente de Morais

Postenoj
Postenoj	Prezidanto de Brazilo (1894–1898); São Paulo senator (en) (1894–1894); President of the Federal Senate of Brazil (en) (1891–1894); São Paulo senator (en) (1891–1893); São Paulo senator (en) (1890–1891); provincial deputy of São Paulo (en) (1881–1882); provincial deputy of São Paulo (en) (1878–1879); provincial deputy of São Paulo (en) (1868–1869) vd

**Prudente José de MORAIS e BARROS**
Prudente José de MORAIS e BARROS
	Prudente de Morais
Persona informo
	Prudente José de Moraes Barros
Naskiĝo	4-a de oktobro 1841; en Itu
Morto	3-a de decembro 1902; en Piracicaba
Lingvoj	portugala vd
Ŝtataneco	Brazilo vd
Alma mater	Law School, University of São Paulo (en) ; Universitato de San-Paŭlo vd
Partio	PRP
Subskribo
Familio
Patro	José Marcelino de Barros (en) vd
Patrino	Catarina Maria de Moraes (en) vd
Profesio
Okupo	Advokato
Postenoj
Postenoj	Prezidanto de Brazilo (1894–1898); São Paulo senator (en) (1894–1894); President of the Federal Senate of Brazil (en) (1891–1894); São Paulo senator (en) (1891–1893); São Paulo senator (en) (1890–1891); provincial deputy of São Paulo (en) (1881–1882); provincial deputy of São Paulo (en) (1878–1879); provincial deputy of São Paulo (en) (1868–1869) vd
3-a Prezidanto de Brazilo
Dum	15-a de novembro 1894 – 15-a de novembro 1898
Vicprezidento	Manuel Vitorino
Antaŭulo	Floriano Peixoto
Sekvanto	Manuel Ferraz de Campos Sales
vd	Fonto: Vikidatumoj
	v • d • r

Prudente José de MORAIS e BARROS /pru'dentj ĵo'se djmo'rajzi 'baRŭz/ (naskiĝis la 4-an de oktobro 1841, en Itu, kaj mortis la 3-an de decembro 1902, en Piracicaba) estis la 3-a prezidento de Brazila Respubliko,

En 1889 li estis provizora prezidanto de San-Paŭlo, en 1890 iĝis senatano. Elektita prezidento en 1894, posedis la prezidantecon en la 15-a de novembro de tiu jaro.^[1]

En la komenco de sia prezidanteco li venkis la Porfederacian Revolucion, sed poste devis kontraŭbatali la Internan Militon de Canudos.

Li estis grave malsana kaj en la 5-a de novembro 1897 suferis atencon, al kiu li senvunde postvivis. Post la fino de sia prezidanteco li iris al Piracicaba, kie li mortis pro tuberkulozo en 1902.

Bibliografio

BARRETO, Amaral Antônio, Prudente de Moraes: uma Vida Marcada, Editora I. H. G. S. P., 1971.
KOIFMAN, Fábio, Organizador - Presidentes do Brasil, Editora Rio, 2001.
PAULA, Assis José Eugênio, Prudente de Moraes: Sua Vida e Sua Obra, Editora Gr Sangirard, 1976.
ROMANINI, Mauricio Guindani, Prudente de Moraes: o precursor da propaganda política no Brasil – Sua trajetória até a presidência da República em 1894, Dissertação (Mestrado em Comunicação Social),Universidade Metodista de São Paulo, São Bernardo do Campo, 2002.
SILVA, Gastão Pereira da, Prudente de Moraes - o Pacificador, Editora Zélio Valverde, 1946.
SILVA, Hélio, Prudente de Morais - 3º presidente do Brasil, Editora Três, 1983.
SILVEIRA, Peixoto, A Tormenta Que Prudente de Moraes Venceu!, Editora Imesp, 1990.