Saalfeld
Saalfeld [prononco "Zalfelt"] estas urbo en la germana federacia lando Turingio. Ĝi situas en la distrikto Saalfeld-Rudolstadt kaj estas ties administra centro. La urbo situas borde de la rivero Saale. Pro la multo da origine konserviĝintaj domoj ĝi ankaŭ kromnomiĝas ŝtona kroniko de Turingio.[1]
Saalfeld | |||||
---|---|---|---|---|---|
urba komunumo de Germanio ĉefurbo de distrikto en Germanio vd | |||||
Blazono | |||||
Administrado | |||||
| |||||
Poŝtkodo | 07318 | ||||
En TTT | Oficiala retejo [+] | ||||
Demografio | |||||
Loĝantaro | 29 121 (2023) [+] | ||||
Loĝdenso | 251 loĝ./km² | ||||
Geografio | |||||
Geografia situo | 50° 39′ N, 11° 21′ O (mapo)50.65055555555611.354166666667Koordinatoj: 50° 39′ N, 11° 21′ O (mapo) [+] | ||||
Alto | 235 m [+] | ||||
Areo | 116,04 km² (11 604 ha) [+] | ||||
Horzono | UTC+01:00 [+] | ||||
| |||||
| |||||
Alia projekto | |||||
Vikimedia Komunejo Saalfeld/Saale [+] | |||||
Situo
redaktiLa urbo situas je 240m super la marnivelo en iu vallarĝiĝo de la rivero Saale ĉe la norda rando de la turingia skista montaro. Apude estas la monto Kulm.
La loĝantaro kalkuliĝas al 28200 homoj. Troviĝas en la urbo i.a. medicina fakaltlernejo, muzeo, galerio por nuntempa arto, teatro, la seĝo de la turingia simfonia orĥestro, kliniko, elektrika industrio, medicinteĥnikejo, ilaruzino, ĉokoladfabriko. Krome la urbo estis kaj estas konsiderinde grava fervoja nodo. En la sudoriento oni vizitu la famekonatajn Grotojn de la feinoj ĉe loko ekde 1846 ne plu funkciinta kiel minejo (aluno).
Urba aspekto kun historio
redaktiLa ĉefaj kuriozaĵoj estas la sekvontaj: urbodomo (1529–37); paroĥa preĝejo (14.-16. jarc.) de Sankta Johano [trinava gotika hala kirko kun figurriĉa timpano, sankta tombo, ligna skulpturo de la sanktulo]; foireja apoteko [iama loĝtureto de la urba vokto]; baroka kastelo kun kapelo; kastelo Kitzerstein; burgruino "Hoher Schwarm"; franciskana monaĥejo nun servanta kiel urba muzeo; impona urba remparo kun kvar pordegoj; Preĝejo Sankta Gertrudo (Graba) kun granda malfrugotika aloforma altaro; parko kaj vilao Bergfried.
Ĝis la Reformacio Saalfeld famis pro la skulptartistoj de la Skolo de Saalfeld kaj la Abatejo de Saalfeld, lulilo de multaj kristanaj komunumoj turingiaj. En Wickersdorf aktivis la konata reformpedagogia lernejo FSG Wickersdorf. Post 1680 ĝi fariĝis rezidejo de la dukoj de Saksio-Koburgo-Saalfeld. Grava estis kaj estas la rolo de Saalfeld kiel fervoja nodo (ekz. por veturantoj sur la fervojlinio Arnstadt-Saalfeld).
Faktoj
redakti- Areo: 44,72 km2
- Loĝantaro: 28.393 (en 2003)
- Alteco: 235 m super la marnivelo
- Situo: 50° 39' NO, 11° 22' OR
Partneraj urboj
redaktiHomoj kun gravaj rilatoj al Saalfeld
redakti- Caspar Aquila, enkondukanto de Reformacio
- Caspar Ratzenberger, botanikisto kaj medicinisto
- Ernesto Frederiko (Saksio-Koburgo-Saalfeld), duko
- Erasmus Reinhold, astronomo kaj matematikisto
- Francisko Joŝija (Saksio-Koburgo-Saalfeld), duko
- Josias Friedrich Löffler, superintendanto kaj profesoro
- Karl Ernst Hüther, fabrikestro kaj nemoveblaĵposedanto
- Karl Friedrich Geldner, filologo kaj hindologo
- Ludwig Engelhardt, skulptisto
- Marthe Renate Fischer, verkistino; vivis en Saalfeld inter 1914 kaj 1925
- Wilhelm Füßlein, historiisto
Vidindaĵoj
redakti- Apoteko bazarplaca
- Bergfried, ripozumparko surmonta
- Darrtor (urbopordego)
- Burga ruino Hoher Schwarm
- Kapelo Sankta Marteno
- Kasteleto Kitzerstein, muziklernejo nun
- Kastelo Saalfeld
- Kirko Kristokorpo, katolika
- Eksa kirko Sankta Nikolao
- Kulm, monto kun kabanego
- Magistratejo Ruĝa Cervo
- Pordego blankenburga
- Pordego supra
- Preĝejo Sankta Gertrudo (Graba)
- Preĝejo Sankta Johano
- Saaltor, urbopordego eosta
- Tombejo de Saalfeld
- Urba muzeo en la franciskana monakejo