Silvina Ocampo
argentina verkisto
Silvina Inocencia Ocampo Aguirre (Bonaero, 2-a de julio1903- ibidem, 14-a de decembro1993) estis argentina verkistino. [1] Ŝia fratino estis Victoria Ocampo kaj ŝia edzo estis Adolfo Bioy Casares. Ilia patro estis arkitekto kaj apartenis al la alta burĝaro.
| Silvina Ocampo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| |||||
| Persona informo | |||||
| Naskonomo | Silvina Inocencia Ocampo Aguirre | ||||
| Naskiĝo | 28-an de julio 1903 en Bonaero | ||||
| Morto | 14-an de decembro 1993 (90-jaraĝa) en Bonaero | ||||
| Tombo | Tombejo Rekoleta  vd
| ||||
| Lingvoj | franca • angla • hispana vd | ||||
| Ŝtataneco | Argentino vd
| ||||
| Familio | |||||
| Gefratoj | Victoria Ocampo vd
| ||||
| Edz(in)o | Adolfo Bioy Casares (1940–1993) vd
| ||||
| Profesio | |||||
| Okupo | verkisto tradukisto poeto romanisto vd
| ||||
| Aktiva dum | 1937– vd | ||||
| |||||
| vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Ŝi studis artojn en Parizo, kaj en sia amikaro estis Fernand Leger, Giorgio de Chirico kaj Jorge Luis Borges.
Verkoj
redakti- Viaje Olvidado, 1937
- Espacios métricos, 1942
- Enumeración de la patria, 1942
- Los sonetos del jardín, 1946
- Los que aman, odian, 1946
- Autobiografía de Irene, 1948
- Poemas de amor desesperado, 1949
- Los nombres, 1953
- Los traidores, 1956
- Las invitadas, 1961
- Lo amargo por dulce, 1962
- Los días de la noche, 1970
- Amarillo celeste, 1972
- El cofre volante, 1974
- El tobogán, 1975
- El caballo alado, 1976
- La naranja maravillosa, 1977
- Canto Escolar, 1979
- Árboles de Buenos Aires , 1979
- La continuación y otras páginas, 1981.
- Breve Santoral, 1985
- Y así sucesivamente, 1987
- Cornelia frente al espejo, 1988
- Las reglas del secreto, 1991
Premioj
redakti- Premio Municipal de Poesía, 1945, 1953
- Premio Municipal de Literatura, 1954
- Premio Nacional de Poesía, 1962
- Premio Konex, 1984
- Gran Premio de Honor de la SADE, 1992
