Recsk: Malsamoj inter versioj
[nekontrolita versio] | [nekontrolita versio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Yekrats (diskuto | kontribuoj) eNeniu resumo de redakto |
Narvalo (diskuto | kontribuoj) ne neniiga, murda |
||
Linio 1:
Vilaĝo '''Recsk''' (reĉk), situas en norda [[Hungario]], en bela, varia natura ĉirkaŭaĵo. Ĝi estis konata pro la minejoj tie troviĝintaj, sed fifamiĝis, ĉar en [[1950]]
La homoj estis transportitaj tien sen juĝistaj procezoj. Ili estis socialdemokrataj laboristoj, kiuj protestis kontraŭ la unuiĝo de la [[Socialdemokrata Partio]] kun la [[Komunista Partio]], riĉaj kamparanoj „kulakoj”, intelektuloj, kiuj kuraĝis pensadi alimaniere. Inter ili la plej konata estis [[György Faludy]], la verkisto-poeto.
Linio 5:
Pri tiu terura loko dokumentan filmon faris [[Judit Ember]] en 1989, laŭ la rakontoj de la transvivintoj, kaj la rakontoj de la gardistoj, kiuj emis ekparoli. (Cetere ili kredis, ke la loĝintoj de la tendaro estis danĝeraj kulpuloj.)
En ŝtonminejo ili devis fari la plej pezajn laborojn kun magra nutraĵo, kiu estis ne tute 1200 kalorioj ĉiutage. La privataj karceroj estis mallarĝaj fosaĵoj 2 metraj profundaj, kie oni povis nur stari, en la fundo estis akvo, tuŝanta la genuon de la viktimo. Ĉiutagaj estis la batregaloj, la vindkatenigoj, torturoj per flamoj, la plej diversaj korpaj kaj animaj dolorigoj, humiligadoj.
La gardado estis tiom severa, ke entute nur ok homoj povis fuĝi per ruzaĵo. El inter ili du veturis al Okcidento. Tie neniu volis akcepti vero, kion ili rakontis. Nur longe, per la helpo de iu tie loĝinta konatulo, ili povis pruvi iliajn asertojn. Tiam la Radio Libera
Multaj el la tie garditoj por la tuta vivo estis kripligitaj korpe, sed ne anime.
Sed ne la ĉefkulpuloj, kiuj ordonis kaj organizis la teruraĵojn. Ili ĝuis altan pension kaj trankvilan maljunecon. Ili tute ne emis ekparpli en la filmo.
|