Longobardoj: Malsamoj inter versioj

[nekontrolita versio][nekontrolita versio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
eNeniu resumo de redakto
eNeniu resumo de redakto
Linio 1:
'''[[dosieroDosiero:ferakrono.jpg|thumbnail|500px|leftright|Fera krono de la lombardaj reĝoj]]'''
Antikva [[Ĝermanoj|ĝermana]] popolo. En la [[1-a jarcento]] p.K. la lombardoj loĝis apud la [[rivero Elbo]]. Post longa migrado ili troviĝis en [[Panonio]] kaj [[Noriko]], kie imperiestro [[Justiniano la 1-a]] permesis al ili setli en [[548]]. <br>En [[568]], sub la regado de [[Alboino]], ili eniris nordan [[Italio|Italujon]], kie ili fondis reĝlandon kun ĉefurbo [[Pavio]].<br>Ili poste penetris en centran kaj sudan Italujon, escepte de [[Pentapolo]], la [[Papaj Ŝtatoj]] kaj la sudaj marbordoj, kiuj restis [[Bizanta Imperio|bizantaj]]. <br> Post la morto de Alboino (ĉ. [[570]]) kaj la mallonga regno de [[Klefo]] la ŝtato disiĝis laŭ 36 duklandoj. La duklandoj [[Spoleto]] kaj [[Benevento]] en suda Italujo sendependiĝis. En [[584]] la lombardaj nobeloj elektis [[Aŭtaro|Aŭtaron]], filon de [[Klefo]], reĝo.<br> Reĝo [[Liutprando]] ([[712]]-[[744]]) fortikigis la reĝlandon per leĝoj kaj rekonkeris [[Spoleto]]-n kaj [[Benevento]]-n. <br>Papo [[Stefano la 2-a]] alvokis la [[Frankoj|frankan]] reĝon [[Pepino la Malalta|Pepinon la Malaltan]] por helpo. La frankoj venkis la lombardojn. [[Karolo la Granda]] estis denove helpa al la papo, invadis [[Lombardujo]]n kaj estis kronata reĝo de la lombardoj en [[Pavio]] en [[774]].<br> La lombardoj lasis sian nomon al la okcidenta parto de Nord-Italujo kaj al la nuntempa italuja regiono [[Lombardujo]].
Antikva [[Ĝermanoj|ĝermana]] popolo. En la [[1-a jarcento]] p.K. la lombardoj loĝis apud la [[rivero Elbo]]. Post longa migrado ili troviĝis en [[Panonio]] kaj [[Noriko]], kie imperiestro [[Justiniano la 1-a]] permesis al ili setli en [[548]].
 
En [[568]], sub la regado de [[Alboino]], ili eniris nordan [[Italio|Italujon]], kie ili fondis reĝlandon kun ĉefurbo [[Pavio]].
'''[[dosiero:ferakrono.jpg|thumbnail|500px|left|Fera krono de la lombardaj reĝoj]]'''
 
Ili poste penetris en centran kaj sudan Italujon, escepte de [[Pentapolo]], la [[Papaj Ŝtatoj]] kaj la sudaj marbordoj, kiuj restis [[Bizanca Imperio|bizancaj]].
== Eksteraj ligiloj ==
 
Post la morto de Alboino (ĉ. [[570]]) kaj la mallonga regno de [[Klefo]] la ŝtato disiĝis laŭ 36 duklandoj. La duklandoj [[Spoleto]] kaj [[Benevento]] en suda Italujo sendependiĝis. En [[584]] la lombardaj nobeloj elektis [[Aŭtaro]]n, filon de [[Klefo]], reĝo.
 
Reĝo [[Liutprando]] ([[712]]-[[744]]) fortikigis la reĝlandon per leĝoj kaj rekonkeris [[Spoleto]]-n kaj [[Benevento]]-n.
 
Papo [[Stefano la 2-a]] alvokis la [[Frankoj|frankan]] reĝon [[Pepino la Malalta|Pepinon la Malaltan]] por helpo. La frankoj venkis la lombardojn. [[Karolo la Granda]] estis denove helpa al la papo, invadis [[Lombardujo]]n kaj estis kronata reĝo de la lombardoj en [[Pavio]] en [[774]].
 
La lombardoj lasis sian nomon al la okcidenta parto de Nord-Italujo kaj al la nuntempa italuja regiono [[Lombardujo]].
 
== Eksteraj ligilojligoj ==
{{el}} http://www.clio.fr/BIBLIOTHEQUE/Les_Lombards_derniers_barbares_du_monde_romain.asp <!-- _Les_ Lombardoj, _derniers_ _barbares_ _du_ mondo _romain_ -->
{{el}} http://www.clio.fr/BIBLIOTHEQUE <!-- biblioteko _en_ _ligne_ _Clio_ -->
{{el}} http://www.clio.fr
{{el}} http://www.ewetel.net/~lothar.ammermann/langobarden.htm <!-- _Die_ Lombardoj -->
 
[[Kategorio:Historio de Eŭropo]]
[[Kategorio:Antikvaj etnoj]]