Andrej Ĵdanov: Malsamoj inter versioj

(naskiĝis la [[26-an de februaro]] [[1896]], en [[Mariupol]], nun en [[Ukrainio]] - mortis la [[31-a de aŭgusto|31-an de aŭgusto]] [[1948]], en [[Moskvo]], nun en [[Rusio]]) estis soveta politikisto, unu el la gvidantoj de la [[KPSU|Sovetunia Komunista partio]] kaj ĉefa apoganto de la dogma kulturpolitiko.

Li aliĝis al la bolŝevika partio en [[1915]]. Post la oktobra revolucio de [[1917]], li rapidefaris rangiĝisrapidan enpartian karieron kaj, post la partiomortigo finede li[[Sergej Kirov]], anstataŭis lin kiel la "unua sekretario" de la urba partia komitato iĝis(ĉefa politika gvidanto de [[Leningrado]]la urbo). Inter [[1941]] kaj [[1944]], li direktis la [[Sieĝo de Leningrado|defendon de la urbo kontraŭ la atakantaj nazioj]].

Li etsis strikta kunlaboranto de [[Stalino|Iosif Stalin]] kaj iĝis membro de la Politika Komitato ([[1939]]); postmilite li direktis la kulturan vivon de la Sovetunio en ideo de ekstrema ideologia rigoro. Oni kreis per lia gvido la Kominformon (1947). Li mortis en 1948 inter nebulaj cirkonstancoj. Verŝajne malamikoj de Ĵdanov -— [[Georgij Malenkov]] kaj [[Lavrentij Berija]] –— iniciatis purigon en Leningrado (kondamnis pli ol 2000 homojn inter alie multajn kunlaborantojn de Ĵdanov). La morto de Ĵdanov mem iĝis preteksto por la fifama "[[kazo de kuracistoj]]": multaj homoj estis akuzitaj pri venenigo de partiaj altranguloj kaj kondamnitaj al diversaj severaj punoj.

[[Kategorio:SovetunioNaskiĝintoj en 1896|Ĵdanov]]

[[Kategorio:HistorioMortintoj deen Rusio1948|Ĵdanov]]

[[Kategorio:PolitikistojHistorio de Sovetunio|Ĵdanov]]