39 961
redaktoj
Yomismo (diskuto | kontribuoj) |
|||
[[Dosiero:Reconquista-rendicion-granada.jpg|thumb|right|300px|''Kapitulaco de la [[Regno de Granada]]'' al la Katolikaj Gereĝoj, de F. Padilla]]
La Papo [[Aleksandro la 6-a]] donis al [[Fernando la 2-a de Aragono]] la titolon de '''Rey Católico''' (Katolika Reĝo), kiel kompenso ĉar jam antaŭe estis doninta la titolon de ''Plej Kristana reĝo'' al [[Francisko la 1-a de Francio]], regno kiu tiam disputis kun Aragono la regadon de Italio; poste, la historio kaj la kutimo, popularigis la nomon de Katolikaj Gereĝoj kune al ambaŭ geedzoj, Fernando kaj lia edzino, [[Izabela la 1-a de Kastilio]].
La regnado de la Katolikaj Gereĝoj koincidis kun la transiro de la mezepoka mondo al la moderna en Hispanio. Per tiu geedziĝo oni atingis uniigon, en la dinastio de la familio [[Trastamara]], de la regnoj de [[Kastilio]] kaj [[Aragono]].
La gereĝoj danke al helpo de urboj kaj eta nobelularo starigis fortan monarkion kontraŭ la povo de eklezianoj kaj nobeluloj. Per la konkero de la regnoj de [[Granada]], [[Navarra]], [[Kanarioj]], [[Melilo]] kaj aliaj afrikaj urboj atingis teritorian union sub unusola krono de la tuta teritorio —escepte [[Ceŭto]] kaj [[Olivenza]]— kio nuntempe konsistigas [[Hispanio]]n. Krome ili
La gereĝoj organizis komunan eksteran politikon kiu estis markita de la diplomatia eco de Fernando la Katoliko, kiu donos al la hispana regno la unuarangan lokon por postaj epokoj.
Tiu cirkonstanco malfermis enormajn eblojn al ekonomio, scienco kaj kulturo kaj akcentis la atlantikan disvastiĝon de Hispanio kio pluokazos en postaj jarcentoj.
[[Kategorio:Historio de Hispanio]]
[[ast:Reis Católicos]]
|