Kiel registrite je 05:25, 5 okt. 2007 redakti ThomasPusch (diskuto \| kontribuoj) Burokratoj, Patrolantoj, Administrantoj 356 778 redaktoj eNeniu resumo de redakto ← Iru al antaŭa ŝanĝo		Kiel registrite je 05:26, 5 okt. 2007 redakti malfari ThomasPusch (diskuto \| kontribuoj) Burokratoj, Patrolantoj, Administrantoj 356 778 redaktoj eNeniu resumo de redakto Iru al sekvanta ŝanĝo →
Linio 9: Dum la sekigo la koloroj tipe heliĝas kompare al la malseka stato dum la pentrado: tial oni bezonas iom da ekzerco kaj sperto, por atingi ekakze tiujn finajn kolorojn, kiujn oni alcelas. Guaŝoj ankaŭ post la sekiĝo estas akvosolveblaj. Eblas kovri ilin per maldika tavolo de lako, por protekti ilin. Tamen en la klasika pentrado kutime oni rezignas pri tio, por ne ŝanĝi la specifan, veluran surfacon de la verkaĵo. Dum la librofarado oni ekde la [[mezepoko]] multe uzis guaŝojn, same en la farado de teatraj kulisoj. Artej pentristoj tamen nur ekde la 15-a jarcento uzis tiun teknikon. [[Rafaelo]], [[Tiziano]] kaj [[Albrecht Dürer]] uzis ~~guasoxjn~~guaŝojn por provoj kaj skizoj. Signifaj modernaj guaŝaj pentristoj estas ekzemple [[Henri Matisse]] aŭ [[Marc Chagall]]. {{commonscat\|Gouache paintings}}

Guaŝo: Malsamoj inter versioj