Nikolaj Buĥarin: Malsamoj inter versioj
| [nekontrolita versio] | [nekontrolita versio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto |
Neniu resumo de redakto |
||
Linio 9:
Post kiam Lenin postulis en 1918 por subskribi la brest-litovskan pacon kun la germanoj kaj Rusio forlasu la unuan mondmiliton, Buharin abdikis pri ofico ĉe la Pravda kaj iĝis gvidanto de opozicia grupo, la maldekstraj komunistoj, kiuj akcentis, ke oni devas transformi la militon al komunisma revolucio tra tuta Eŭropo. En marto de 1919, li iĝis ano de la plenuma komitato de la Kominterno. En la sekvaj jaroj li verkis kaj publikigis teoriajn ekonomikajn librojn kiel '''La [[ekonomiko]] de la provizora tempo (1920)''', '''Aboco de la komunismo''' (kun Jevgenjij Preobraĵenszkij; 1921) kaj la '''Teorion de la historia materialismo''' (1921).
Post morto de Lenin de 1924, Buharin iĝis ordinara membro de Politika Buroo (Politburoo). Li plu konvinke apogis la novan ekonomikan politikon ([[NEP]]) de [[Lenin]], enkondukita en 1921. La NEP antaŭhelpis la daŭran, ŝtuparan ekonomian evoluon; li kontraŭis la enkondukon de la rapida industriigo kaj agrikultura kolektivigo. Buharin tiel ixgis portempa koaliciulo kun [[Stalin]], kiu eluzis tiun disputon pro ŝanceligi la pozicion de siaj ĉefaj rivaluloj kiel [[Lev Trockij]], [[Grigorij Zinovjev]] kaj [[Lev
Buharin sekvis en 1926 Zinovjevon en la prezidanta sidloko de plenuma komitato de Kominterno.
| |||