Kyrie: Malsamoj inter versioj

[nekontrolita versio][nekontrolita versio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto
Neniu resumo de redakto
Linio 1:
'''Kyrie''' ([[vokativo]], do titolformo, de la [[Greka lingvo|greka]] κύριος, „sinjoro“; en la tiutempa greka ''kírië'' prononcata) estas la unua vorto de mallonga plejofte triparta [[litanio]], kiu komencigas la samrestantajn partojn (Ordinarium Missae) de la [[Meso (diservo)|meso]]. La voko devenas el la [[liturgio]] de la grekparola [[ortodoksismo]] - tie kontraŭparolo de la komunumo en la grandaj litanioj ([[porpeto]]j) - kaj estis transprenita ĉ. 500 netradukite en la roman kaj aliajn okcidentajn liturgiojn.
 
''Kýrie eléison'' (greke {{Polytonisch|κύριε ἐλέησον}}, „Sinjoro, kompatiĝu“)''→vd. [[Kyrie Eleison]]'', estis en antaŭkristana tempo kutima omaĝovoko al dioj kaj regantoj. La [[judo]]j en la greklingva [[diasporo]] rilatigis la [[Kyrios]]-titolon sur la dio izraelia (kiel traduko de „[[Adonai|adonaj]]“, komparu [[Jehovo]]), kaj en la frua kristanismo ĝi iĝis centra moŝtonomo de [[Jesuo Kristo|Jesuo]].
 
La Kyrie-[[litanio]] estas triobla (aŭ sesobla aŭ naŭobla) alvokado de Kristo komence de la diservo de la komunumo, kiu kunvenis sub lia nomo. Tamen dum jarcentoj ĝi ankaŭ estis interpretita kiel [[Sankta Triunuo|trinunue]] kiel alvoko de la Patro, de la Filo kaj de la Sankta spirito (komparo Kyrie-kantoj de la [[Reformacio|reformaciepoko]]<nowiki></nowiki>).