Domokos Kosáry: Malsamoj inter versioj

[nekontrolita versio][nekontrolita versio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto
Neniu resumo de redakto
Linio 1:
'''KOSÁRY Domokos''' [koŝa:ri domokoŝ] (31-an de julio 1913, [[Selmecbánya]] nun Slovakio – 15-an de novembro [[2007]], Budapeŝto, Hungario) estis prezidanto de la [[Hungara Scienca Akademio]] (1990-1996), hungara historiisto, universitata instruisto.
 
Lia famikliofamilio translokiĝis en 1919 en Hungarion el la tiam estixginta Ĉeĥoslovakio kaj baldaŭ setliĝis en Budapeŝto, kie la patrino atingis verkistinan karieron.
 
Kosáry Domokos vizitosvizitis la gimnazion de la Trefort-strato, poste lernis en la Eötvös-kolegio, kie li elktiselektis la latinan-historian fakon. Lia franclingva instruisto estis Zoltán Gombocz, direktoro de la kolegio. En la universitato lin instruis [[Gyula Szekfű]], grava hungara historiisto.
 
Li studvojaĝis en Francio, Anglio kaj en 1941 -laŭ komisio de Pál Teleki- en Usono. Li doktoriĝis en 1936, en 1937-1950 laboris kiel instruisto en la Eötvös-kolegio. Li establis en 1941 la Insituton Pál Teleki, antaŭulon de la hodiaŭa Historiscienca Instituto kaj estis ties vic-direktoro ĝis 1945poste ĝis 1949 ties direktoro. Li estis (1943-1949) ĉefredaktoro de la ĵurnalo ''Revue d,Histoire Comparée''. Li laboris en la Budapeŝta Scienca Universitato (1946-1949) kiel profesoro de Novepok-historia Hungara Katedro.
 
La komunistoj maldungis lin en 1949 kaj forpelis lin el lia fako, postenoj. Dum la jaroj de neglekto, li kompilis trivoluman ''senideologian'' verkon ''Bevezetés a magyar történelem forrásaiba és irodalmába'' (Enkonduko en literaturon kaj fontojn de la hungara historio; aperis 1951-1958), kiu iĝis poste bazverko pro la hungaraj studentoj, historiistoj. Li en 1955 akiris kandidatan rangon pri historiscinco (1955), li doktoriĝis en 1977. Li estis inter 1954-1957 direktoro de Centra Biblioteko de la Agrarscienca Universitato.
La komunistoj maldungis lin en 1949 kaj forpelis lin el lia fako.{{rn}}
 
Li agadis en 1956 en la [[Rondo Petőfi]], dum la hungara revolucio de 1956 li estis prezidanto de Nacia Komisiono de ka Hungaraj Historiistoj, pro kio oni aretsi lin en 1957 kaj juĝis lin en 1958 je 4-jara prizono. Li verkis en la prizono la libron ''Széchenyi Döblingben'', kiu aperis en 1981. Li liberiĝis per amnestio en 1960.
 
Li estis poste kunlaboranto de la Dokumentaro de Departemento Pext (1960-1968), kunlaboranto, scienca konsilisto de la Historiscienca Instituto de la Hungara Scienca Akademio (1968-1989), ĝis pensiiĝo.
 
Li estis koresponda membro de la Hungara Scienca Akademio ekde 1982, ordinaarordinara membro ekde 1985, kaj ties prezidanto en 1990-1996. Lia fakareo estis la pli juna hungara historio kaj historio de Eŭropo.
 
Li agadis en 1956 en la [[Rondo Petőfi]].
 
==Verkoj==