Bulgara Ortodoksa Eklezio: Malsamoj inter versioj

 

En [[1396]] Bulgarion konkeris turkoj, kiuj ne volis havi sub si du memregajn ĉefepiskopujojn. Tial ili subigis la Tarnovan ĉefepiskopujon al Konstantinopola patriarko. La stato de bulgaroj sub la rego de la patriarko ne estis agrabla kaj ili ĉiam pli kaj pli maltrankvilis. Fine la sultano mem fondis en [[1870]] memstaran bulgaran [[ekzarko|ekzarkujon]]: restis nur minimuma dependeco de la patriarko: ekzarko devis rememori la patriarkon dum diservoj, sciigi lin pri siaj decidoj kaj ricevi de li [[krismo]]n. La patriarkoj ĉiel kontraŭagis la efektivigon de la sultana rajtigo, sed la bulgara hierarkio tamen efektivigis ĝin: en [[1872]] ekzarko estis elektita. Sed la patriarko rifuzis al li pri aŭdienco kaj la ekzarko proklamis plenan sendependecon. Responde al tio la patriarko ekskomunikis la tutan Bulagaran Eklezion. Tiun ĉi ekskomunikon agnoskis la [[Antioĥio|Antioĥia patriarko]], sed ne agnoskis la Jerusalema.