Kiel registrite je 09:29, 8 dec. 2007 redakti 80.139.87.30 (diskuto) Neniu resumo de redakto ← Iru al antaŭa ŝanĝo		Kiel registrite je 10:17, 8 dec. 2007 redakti malfari 80.139.87.30 (diskuto) Neniu resumo de redakto Iru al sekvanta ŝanĝo →
Linio 1: La '''Stylus phantasticus''' (''ankaŭ:'' '''sylus fantasticus''' aŭ '''fantazia stilo''') estas stilo en la [[Ĉambromuziko\|ĉambro-]] kaj [[Orgeno\|orgenmuziko]], kiu atingis sian kulminon en la [[Nordgermana Orgenskolo]] de la [[17-a jarcento]]. == Historio == Pecoj komonita laŭ la stylus phantasticus distingas per dramece aperanta ludado devena de la [[Improvizado\|improviza praktiko]], je kiu mallongaj, diferencegaj kaj parte [[disonanco\|disonancaj]] alineoj estas ligitaj je neordinara maniero. La '''stylus phantasticus''' aperas en la frua [[baroka muziko]]. Ĝi originas en la tokatoj kaj fantazioj por orgeno, aparte tiuj de [[Claudio Merulo]] ([[1533]]-[[1604]]), orgenisto ĉe la [[baziliko]] de Sankta Marko en [[Venecio]]. Posta uzanto de la fantazia stilo en [[Romo]] estis [[Girolamo Frescobaldi]] kaj lia [[Germanio\|germana]] studento [[Johann Jakob Froberger\|Froberger]], kiu kunprenis tiun stilon norden. Ekzistis daŭra fluo de italaj muzikistoj kaj muziko norden, precipe al Bavario kaj Saksonio, (ekz. per [[Hans Leo Hassler]] kaj [[Heinrich Schütz]]. La verkisto, sciencisto kaj inventisto [[Athanasius Kircher]] priskribas la fantazian stilon en sia libro [[Musurgia Universalis]] jene: En la sonatoj de [[Giovanni Antonio Pandolfi Mealli\|Giovanni Pandolfi]] kaj [[Dietrich Buxtehude\|Dietrich Buxtehude]] la S. P. atingas kulmino pro la uzado de [[Ostinato\|Ostinato-Strukturen]], pri kiu la soloinstrumentoj ([[analogeco\|analoge]] al la hodiaŭa [[Improvizado\|improviza praktiko]] de la [[ĵazo]]) evoluigas kompleksajn [[Kontrapunkto\|kontrapunktojn]].▼ :''La fantazia stilo estas speciale taŭga por instrumentoj. Ĝi estas plej libera kaj senlima metodo de komponado, ĝi estas neniel ligita, nek al iuj vortoj nek al melodia temo, ĝi estas fondita por elmontri genion kaj por instrui la kaŝitan strukuron de harmonio kaj la lertan komponadon de haromiaj frazoj kaj fugoj''. == Ecoj de la fantazia stilo == La stilo rilatas al improvizado, sed ĝin karakterizas la uzado de mallongaj kontrastaj partoj kaj libera form, ĝuste kiel klasika [[Fantazio (muziko)\|fantazio]]. ▲En la sonatoj de [[Giovanni Antonio Pandolfi Mealli\|Giovanni Pandolfi]] kaj [[Dietrich Buxtehude\|Dietrich Buxtehude]] la S. P. atingas kulmino pro la uzado de [[Ostinato\|~~Ostinato~~ostinato-~~Strukturen~~strukturoj]], pri kiu la soloinstrumentoj ([[analogeco\|analoge]] al la hodiaŭa [[Improvizado\|improviza praktiko]] de la [[ĵazo]]) evoluigas kompleksajn [[Kontrapunkto\|kontrapunktojn]]. En Aŭstrio la fama ''elstara virtuozo'' [[Heinrich Ignaz Biber]] kaj la pli maljuna [[Johann Heinrich Schmelzer]] praktikis la stilon. ==Komponistoj utiligantaj la stylus phantasticus== * [[Johann Sebastian Bach]] * [[Antonio Bertali]] * [[Heinrich Ignaz Biber]] * [[Dietrich Buxtehude]] * [[Johann Heinrich Schmelzer]] * [[Pavel Josef Vejvanovsky]] * [[Giovanni Antonio Pandolfi Mealli]] ==Bibliografio== * Kircher, Athanasius, 1602-1680. ''Musurgia universalis sive ars magna consoni et dissoni in libros digesta''. Romae : Ex typographia Haeredum Francisci. Corbelletti, 1650. http://www.rdg.ac.uk/library/colls/special/featureditem/kircher/index.html. * http://galileo.rice.edu/Catalog/NewFiles/kircher.html [[Kategorio:Baroka muziko]] Pioniroj de ĉi tiu stilo estis [[Girolamo Frescobaldi]] ([[1583]]–[[1643]]), [[Giovanni Antonio Pandolfi Mealli\|Giovanni Pandolfi]] (ĉ. [[1620]]-[[1669]]) kaj [[Johann Jakob Froberger]] ([[1616]]–[[1667]]).

Stylus phantasticus: Malsamoj inter versioj