János Bocatius: Malsamoj inter versioj

==Biografio kaj verko==

Li alvenis [[Hungarujo]]n ĉirkaŭ [[1590]] kaj instruis en [[Selmecbánya]], poste ekde [[1594]] en [[Eperjes]]. Li fariĝis landfama pedagogo kaj poeto. En [[1596]] li akiris majastranmajestran gradon pri filozofio. Enen [[Wittenberg]]. [[Rodolfo la 2-a]] donis al li la titolon "laŭreata imperiestra poeto" kaj en [[1598]] "hungaran nobelecon". Ekde [[1599]] li estis rektoro en [[Kassa]] kaj [[1603]] oni elektis lin ĉefurbestro, sed li ne abdikis ankaŭ disde sia rektora posteno. Ĉar li iĝis adepto de [[Stefano Bocskai]], la princo de [[Braunschweig]] kaptigis lin kaj transdonis al kortego de [[Vieno]], kiu malliberigis lin ĝismorte en blanko turo de [[Prago]]. Lia edzino la [[1-an de decembro]] [[1600]] forfuĝigis lin. En la sekvanta jaro li ricevis pardonleteron. La reganto [[GbrieloGabrielo Bethlen]] nomumis lin gvidanto de bibloteko de [[Gyulafehérvár]]. Ekde [[1618]] li plenumis taskojn de diplomato. Li priskribis la historion de Hungarujo kaj [[Transilvanujo]] dum la regado de Gabrielo Bethlen, sed tiu verko ne postrestis. Li verkis ankaŭ poemojn, sed siaj veraj literaturspecoj estis la letero (''Relatio'') kaj taglibro (''Olympyas carceraria'').