Kiel registrite je 14:18, 8 jan. 2008 redakti SieBot (diskuto \| kontribuoj) 168 505 redaktoj e roboto aldono de: sv:Den heliga Kunigunda (II) ← Iru al antaŭa ŝanĝo		Kiel registrite je 14:56, 21 jan. 2008 redakti malfari Roberto (diskuto \| kontribuoj) Patrolantoj 43 148 redaktoj Neniu resumo de redakto Iru al sekvanta ŝanĝo →
Linio 1: [[Image:Saint Kinga.jpg\|220px\|right\|thumb\|Statuo de Sankta Kinga]] '''Sankta Kinga''' (nomformo de '''Kunegunda''') ([[1224]]-[[1292]]) el la [[Árpád]]-[[dinastio]] estis filino de hungara reĝo [[Béla la 4-a (Hungario)\|Béla la 4-a]] kaj edzino de [[Boleslavo la 5-a (Pollando)\|Boleslavo la 5-a]], pola [[reĝo]]. Ŝi iĝis reĝino en aĝo de 15 kiel edzino de Boleslavo, [[princo]] de [[Krakovo]], post kiam oni elektis ŝian edzon reĝo. La reĝa paro ĵurpromesis eternan ~~virgecon~~[[virgeco]]n (netuŝitecon t.n. jozefan geedziĝon), je peto kaj influo de Kinga. Tio okazis antaŭ la krakova [[episkopo]] [[Prandotha]]. Ili vivis kiel gefratoj en [[asketismo]]. Kinga tre helpis la riĉiĝon, evoluon de la lando, sian geedziĝan heredon donacis ŝi por la defendo kontraŭ la [[mongoloj]] (40.000 [[ormarko]]jn). Post la mongola invado de [[1241]]-42, la reĝino disdonis multajn subvenciojn por la rekonstruado. Kinga konstruigis multajn ~~templojn~~[[templo]]jn, ~~klostrojn~~[[klostro]]jn kaj okupiĝis pri ties ekipaĵoj. El tiuj konstruaĵoj plej gravas la franciska klostro, fondita en [[Stary Sącz]], kiu iĝis kultutra centro de [[Mez-Eŭropo]]. Post morto de sia edzo, ŝi iĝis franciska ~~klarissa~~klarisa [[monaĥo\|monaĥino]] kaj eĉ dum la entombigo de la edzo aperis en vesto de tiu [[ordo]]. ([[1279]]) Ŝi disdonis sian posedon inter la malriĉuloj kaj retiriĝis al monaĥinejo de [[Stary Sącz\|Sandec]], kie oni elektis ŝin [[prioro]]. Lastan parton de sia vivo ŝi dediĉis al preĝado, almozdonado, prizorgo de malsanuloj. Ŝi mortis en 1292, estis beatigita en [[1690]] de [[papo]] [[Aleksandro la 8-a]], kaj [[sanktuloj\|sanktigita]] en [[1999]] de [[papo]] [[Johano Paŭlo la 2-a]]. Linio 20: ==Legendoj== Ŝi hejmenveturis (~~Hungarion~~[[Hungario]]n) en [[1249]] por peti helpon de sia patro por [[Pollando]]. Dum sia vizitvojaĝo ŝi petis sian patron en la [[salminejo]] doni ~~salblokojn~~[[salbloko]]jn por la [[poloj]]. La patro plenumis tiun peton kaj Kinga - por signi la posedaĵon - ĵetis sian orringon en la minsapeon, kiun oni trovis post du jaroj en la pollanda [[Wieliczka]], kie oni malfermis la tiean minejon (laŭ la legendo). ==Festotago==

Kunegunda de Pollando: Malsamoj inter versioj