Bugio: Malsamoj inter versioj

[nekontrolita versio][nekontrolita versio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
eNeniu resumo de redakto
eNeniu resumo de redakto
Linio 1:
'''Boogie-woogie''' [BUgi WUgi] estas maniero ludi la pianon, kiu naskiĝis komence de la [[20-a jarcento]] en [[Usono]]. Ĝi originis de la tiel nomata ''Barrelhouse Piano'' (drinkeja[[trinkejo|trinkeja]] piano), simpla stilo, kiam Blus-muzikistoj transprenis la stilon de la [[gitaro]] al la [[piano]].
 
La [[harmonio]] esence similas al la [[Bluso|Blus]]-skemo. Teknike kontrastas la ludmanieroj de la manoj: La maldekstra ludas rulantan bason[[baso]]n, ofte ripetatan; la dekstra la blusajn melodiojn[[melodio]]jn, ofte ornamitajn per tremoloj. La rapideco kompare al la Bluso estas multe pli alta kaj postulas enormajn teknikajn kapablojn.
 
Kun la almigro de nigruloj al la nordo de Usono ankaŭ la muziko venis kun ili. Precipe en [[Chicago]] la Boogie-Woogie dum la 20-aj jaroj de la pasinta jarcento furoris, plej multe ĉe piano-solistoj. Malofte oni ludis grupe.
Linio 9:
Fine de la 20-aj jaroj la Boogie-Woogie-stilo evoluiĝis kaj pianistoj kiel Clearence "Pinetop" Smith, [[Jimmy Yancey]], [[Pete Johnson]], Albert Ammons kaj Meade Lŭ Lewis kaŭzis, ke la muziko dum la 30-aj kaj 40-aj jaroj estiĝis la plej populara muzikstilo en Usono.
 
Ek de 1975 [[Axel Zwingenberger]] en [[Germanio]] repopularigis la stilon Boogie-woogie. Nuntempe Axel Zwingenberger ([[Hamburg]]), Vince Weber (Hamburg), Frank Muschalle (Leer/Ostfriesland), Silvan Zingg (Manno/Ticino), kaj Martin Pyrker ([[Vieno]]) apartenas al la plej elstaraj kaj internacie konataj Boogie-woogie-pianistoj en [[Eŭropo]].
 
[[Kategorio:Muzikaj ĝenroj]]