Batalo de Marignano: Malsamoj inter versioj
| [nekontrolita versio] | [nekontrolita versio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Linio 21:
La 30-an de aprilo [[1512]] decidis la [[Svisa Dieto|Dieto]] de la [[Svisa Ĵurkomunumo]] post fiaskaj negocoj kun reĝo [[Ludoviko la 12-a]] la militekspedicion al la [[Lombardio]] kaj konkeris kun 18'000 soldatoj en la ''granda pavierekspedicio'' la urbon [[Milano|Milanon]], kiu tiel fariĝis svisa protektaĵo sub la reinstituciigita duko [[Maximilian Sforza]]. La svisoj konkeris ankaŭ aliajn teritoriojn sude de la [[Alpoj]] kaj tiel nun kontrolis ĉiujn montpasejojn inter [[Stilfserjoch]] kaj [[Montpasejo Granda Sankta Bernardo|Granda Sankta Bernardo]]. La superrego svisa estis konfirmita per granda venko kontraŭ francaj kaj veneciaj armeoj okaze de la [[batalo de Novara]] la 6-an de junio [[1513]].
La posteulo de Ludiviko la 12-a, [[Franco la 1-a]], daŭre deziris reakiri [[Lombardio|Lombardion]] kaj [[Milano|Milanon]] kaj ofertis al la [[Svisa Ĵurkomunumo]] la sumon de 400'000 kronoj por la urbo. La svisoj tion malakceptis, kaj tiam Franco la 1-a kun armeo de 55'000 soldatoj marŝis al Milano. La [[Svisa Dieto]] tiam sendis trupon de 18'000 soldatoj trans la [[Alpoj]] por subteni la defendantojn de [[Milano]]. Malgraŭ sia armea supereco Franco la 1-a plunegocis kun la svisoj kaj estis interkonsentita la kontrakto de [[Gallerate]], kiuj tamen nur [[Berno]], [[Soloturn]], [[Friburgo]] kaj [[Bielo]] akceptis, kaj iliaj soldatoj forlasis la lokon.
[[Image:Francis-1515-Marignano.jpg|thumb|300px|right|La franca reĝo Franco la 1-a dum la batalo]]
| |||