Vikipedio

Rashōmon (filmo): Malsamoj inter versioj

Browse history interactively
[nekontrolita versio][nekontrolita versio]
← Iru al antaŭa ŝanĝoIru al sekvanta ŝanĝo →
Enhavo forigita Enhavo aldonita
VidaVikiteksto
Maksim-bot (diskuto | kontribuoj)
201 405 redaktoj
situata --> situanta ktp.
Linio 41:
==Sinoptiko==
 
Dum pluvoverŝo tri viroj -– monaĥo, arbohakisto kaj civitano -– renkontiĝas ĉe la vestiĝioruinoj de ''Raŝomon'', serĉinte ŝirmejon. La tri viroj komencas pridiskuti la malicecon de la homoj kaj memoras pri la krimo, kiu antaŭ nelonge okazis en apuda arbareto: Samurajo kun sia edzoedzino estis atakita de bandito. La samurajo estis mortigita, dume sia damo estis perfortita kaj post trovita en nefora templo. La monaĥo kaj la civitano rakontas tion, kion ili depoziciis antaŭ la tribunalo. Poste, ili aldonas depoziciojnpriskribojn de la tri personoj, kiuj estis partoprenigitaj al la krimo. <br />
 
La kaptita bandito konfesis ĝin, sed pravigis ĝinsin per tio, ke li enamiĝis kun la sinjorino kaj venkis en justa glavbatalo kontraŭ la samurajo. <br />
La damo depoziciis ke ŝi fordoniĝadis al la bandito por helpi ŝian edzon, sed la edzo abonemis ŝin post kiam la rabisto estis malaperinta. Ŝi vidis kiel sia edzo sinmortigis, kaj post tio ŝi sveniĝis kaj vagis denove vekiĝinte tra la arbareton ĝis la templon. <br />▼
 
La samurajo depoziciis per mediumo; li damnis la banditon, sed precipe lian edzinon, ke laŭ li ne nur fordoniĝadis al la rabisto, sed eĉ postulis de la rabisto mortigi ŝian alforĝitan edzon. La bandito indignis pri tio, liberigis la samurajon kaj malaperis. Same la edzino, kiu fuĝis en proksime situata templo, dume la samurajo sinmortigis. <br />▼
▲La damo depoziciis , ke ŝi fordoniĝadis al la bandito por helpi ŝiansian edzon, sed la edzo abonemisabomenis ŝin post kiam la rabisto estis malaperinta. Ŝi vidis, kiel siaŝia edzo sinmortigis, kaj post tio ŝi sveniĝissvenis kaj vagis denove vekiĝinte tra la arbareton ĝis la templontemplo. <br />
Post la diversaj raportoj, la arbohakisto konfesas ke li observas la tutan krimon, tamen li ne depoziciis antaŭ la tribunalo kaj silentis ĝis nun. Laŭ lia raporto komencis interbatiĝo humiliga kaj senregula, en ties daŭro la bandito pene apenaŭ gajnis superecon. Post tio la bandito mortpikis la sendefenda samurajo, kuŝinte en la arbetaĵaro. Masako forkuris timigante. La arbohakisto pretendas ke sia raporto estu tute neŭtrala. Tamen ankaŭ lia rakonto ŝajnas esti parte nelogika. <br />▼
 
Kion okazis efektive, restas nekovrita. La antaŭe pozitiva monaĥo perdis sian konfidon je la [[humanismo]]. La pluvo finiĝas. Abrupte, la tri viroj aŭdas la kriadon de suĉinfano lasita sole. La civitano ŝtelas la tukojn de la bebo kaj malaperas kun tiuj, dume la arbohakisto decidas filigi la infanon. La monaĥo retrovas sian konfidon je la homoj.▼
▲La samurajo depoziciis per mediumo; li damnis la banditon, sed precipe liansian edzinon, kekiu laŭ li ne nur fordoniĝadis al la rabisto, sed eĉ postulis de la rabisto mortigi ŝian alforĝitan edzon. La bandito indignis pri tio, liberigis la samurajon kaj malaperis. Same la edzino, kiu fuĝis en proksime situatasituantan templotemplon, dume la samurajo sinmortigis. <br />
 
▲Post la diversaj raportoj, la arbohakisto konfesas ke li observasobservis la tutan krimon, tamen li ne depoziciis antaŭ la tribunalo kaj silentis ĝis nun. Laŭ lia raporto komenciskomenciĝis interbatiĝo humiliga kaj senregula, en ties daŭro la bandito pene apenaŭ gajnis superecon. Post tio la bandito mortpikis la sendefendasendefendan samurajosamurajon, kuŝintekuŝantan en la arbetaĵaro. Masako forkuris timigantetimigite. La arbohakisto pretendas, ke sialia raporto estu tute neŭtrala. Tamen ankaŭ lia rakonto ŝajnas esti parte nelogika. <br />
 
▲KionKio okazis efektive, restas nekovritakaŝite. La antaŭe pozitiva monaĥo perdis sian konfidon je la [[humanismo]]. La pluvo finiĝas. Abrupte, la tri viroj aŭdas la kriadon de suĉinfano lasita solesola. La civitano ŝtelas la tukojn de la bebo kaj malaperas kun tiuj, dume la arbohakisto decidas filigi la infanon. La monaĥo retrovas sian konfidon je la homoj.
 
==Signifo==
 
La precipaj tematikojtemoj de la filmo estas la [[memoro|memorigo]], la [[realo]] kaj la [[fakto]]. Ĉu ekzistas efektiva realo aŭ nur pluraj partaj realoj subjektivaj? Ĉiu persono raportas sian tute propran kaj logikan rakonton, kiu nur pokazekaze lasas alian demandon nedecidita. [[Psikologio|Psiĥologe]], la filmo priskribas, kiel diversaj interesoj kaj motivoj ege influas la observoobservon de situacio. <br />
La surstrukturo de la filmo sur tri niveloj, la pedanta ellaboraĵo de la karakteroj, la treege akurata kaj detala realigo kaj la alta kvalito de la aktora presto faris Kurosawa kaj la aktoro [[Toshiro Mifune]] fama internacie. Enmetita en la rakonto pri la serĉo de la realeco, Kurosawa devigas la spektanton malkonfidi siajn proprajn okulojn.
 
Elŝutita el "https://eo.wikipedia.org/wiki/Rashōmon_(filmo)"