|
''kunfandu kun [[holodomoro]]''
En la [[Sovetunio]], [[kolektivigo]] estis perforte realigite fine de la 1920-aj jaroj, kiel kolekto de la individuaj bienoj kaj kamparanoj en komunaj organizaĵoj, nomitaj '''kolektivaj bienoj''' ([[Rusa lingvo|ruse]]: '''колхоз''', '''[[kolĥozo]]''') kaj '''ŝtataj bienoj''' ([[sovĥozo]]j) kun la celo, kreskigi la agrikulturan produkton, meti ĝin sub kontrolon de la ŝatoŝtato. Oni rigardis tion tre grava politika paŝo al la [[komunismo]]: senbienigo, senproprigo de [[kulako]]j kaj anigo de ili en la koperativoj.
==Tradiciaj bienoj==
InEn [[Imperia Rusio]], la [[Agrara reformo de Stolipin|Stolipina reformo]] celis la evoluigon de la [[kapitalismo]] en la agrikulturo pere iniciato por krei grandajn bienojn (li celis disigi la agrokomunumojn). La [[unua mondmilito]] kaj la posta [[rusa revolucio]] haltigis tiun proceson en Rusio. Dum la revolucio, la grandaj bienoj estis dispartigitaj al la kamparanoj en la nomo de slogano "Agro — al la kamparanoj". La agroj de la bieneguloj kaj kulakoj produktis ĉ. 70% de la greno, kiu akiris la merkaton kaj uzeblis por eksporto. Antaŭ la revolucio, la kamparanoj kontrolis nur 210 milionojn da hektarohektaroj en 16 milionoj da bienoj; poste 314 milionoj da hektaroj en 25 milionoj da bienobienoj. Antaŭ la revolucio, la kamparanoj produktis 50% de la nutraĵo kaj konsumis 60% de en la Rusionutraĵo produktantaproduktata nutraĵo;en posteRusio. Poste ili produktis 85% sed konsumis 80%. Tio signifis, ke apenaŭ restis greno por eksporto kaj la urboj.
Tiam la pli riĉaj kamparanoj havis 2-3 ĉevalojn, 4 aŭ pli bovinojn kaj prilaboris 30 aŭ 40 [[akreo]]jn (120,000 aŭ 160,000 m²) per helpo de sezonaj laboristoj.
==La urboj bezonas nutraĵon==
La [[unua mondmilito]], [[Oktobra revolucio]] kaj la sekvoj de [[Rusa Enlanda Milito]] disrompis la bienan mastrumadon kaj nutraĵan priservon de Rusio. Pro la kolapso de la industria produktado kaj la mona financa sistemo, la kamparanoj retenis siajn produktojn. TiuTio kaŭzis la aperon de [[milita komunismo]] kaj la rekvizicion en la agrikulturo. La ŝtato postulis difinitan kvoton de la produktoj. (продразверстка). La [[Nova Ekonomia Politiko]] (NEP) restarigis la perimpostan rekviradon (продналог); sed tio kaŭzis la nedeziritan fortiĝon (el politika vidpunkto) de la [[kulak]]oj.
===La krizo de 1928===
En 1927 estis malbona rikolto de greno, tio kaŭzis krizon ĉe la grena distribuo komence de 1928. Stalin kulpigis la kulakojn je sabotaĵo de grena produktado, kolektivigo. Sed fakte la mankantamankantaj 2 milionoj da tunoj estis produktitaj , sed la kamparanoj deponis ĝin kaj ne volis vendi ĝin kontraŭ la ŝtata malalta prezo. La politburo decidis antataŭanstataŭ altigi la prezon, rekvizicii la necesan kvanton de greno. Oni forprenis 2,5 milionojn da tunotunoj.
La forpreno de greno malkuraĝigis la kamparanojn kaj oni produktis malpli da greno en 1928 kaj en 1929. La rezisto iĝis granda en 1929, la agrikultura sektoro kolapsis. tielTial la Centra Komitato decidis en novembro de 1929 pri la kolektivigo. La kolektivigo estis kuraĝigita jam ekde la revolucio, sed nur 2% de la bienoj formis kolektivan mastrumadon ĝis 1928.
Stalin eldiris: "Nia lando devas iĝi - ene de tri jaroj - unu el la plej riĉaj grenoproduktaj landoj, eĉ se ne la plej riĉa." Postaj observantoj vidis la krizon evitebla per pli altaj aĉetaj prezoj.
Oni kreis malpli radikalajn kunlaborajn agroasociojn kiel ''"Asocio por komuna agroprilaboro"'' (Товарищество по совместной обработке земли, '''ТОЗ''').
En novembro de [[1929]], la [[Centra Komitato]] decidis por perforta kkolektivigokolektivigo. Tiu signifis finon de la [[Nova Ekonomia Politiko]] (NEP), kiu ebligis al la kamparanoj forvendi siajn produktojn sur la merkato. La rekvizicio de grenoj fortiĝis kaj oni perforte kolektivigis agrojn, bienojn, agrajn ilojn al kolektivaj farmoj, forprenante la bienojn de la kamparanokamparanoj. Kelkaj kamparanoj prenis pro tio armilon kaj ekrezistis. Estis formo de protesto, kiam la kamparanoj formanĝis bestojn anstataŭ transdoni ilin al iu kolektiva asocio. Tio rezultis la malkreskon de la brutaro. La kamparanoj ofte lasis la grenon sur la kampoj, antataŭ pene rikolti ilin por la nenio. <!-- http://www.plp.org/books/Stalin/node77.html#SECTION00800900000000000000 -->
Por helpi la kolektivigon, la Partio decidis sendi 25,000 "sociale konsciajn" industriajn laboristojn al la provinco. Tiuj laboristoj ([[1929]]–[[1933]]) ricevis la nomon de [[dudek-kvin-miluloj]] ("dvadcatjpjatjsjaĉniki"). Tiuj laboristij perforte konvinkis la kamparanojn pri avantaĝoj de la kolektivaj bienoj. La kontrŭstarantajnkontraŭstarantajn oni nomis kulako aŭ helpanto de kulako.
La prezo de la kolektivigo estas tro alta, ke aperis en la numero de ''[[Pravda]]'' [[2-a de marto]], [[1930]], artikolo de Stalin ''[http://www.marxists.org/reference/archive/stalin/works/1930/03/02.htm Kapturna sukceso]'', en kiu li malkuraĝigis fervorulojn:
:"Fakto estas, ke la 20-an de februaro de tiu ĉi jaro, 50 elcentoprocentoj de la kamparanaj bienoj estis kolektivigitaj en la Sovetunio. Tio signifas, ke la 20-an de februaro en 1930, ni tropelnumistroplenumis la kvinjaran planon de la kolektivigo per pli ol 100 percentoprocentoj kaj kelkaj kamaradoj ricevis kapturnon pro la sukceso kaj momente ili perdis la klarecon de menso kaj la sobrecon de la vizio."
Post la publikigo de la artiklo, la premo por la kolektivigo provizore malpliiĝis kaj la kamparanoj eklasis la kooperativojn
| 