Kolárovo: Malsamoj inter versioj
| [nekontrolita versio] | [nekontrolita versio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto |
Neniu resumo de redakto |
||
Linio 11:
La komunumo estis loĝata dum la [[ferepoko]]. Dum regado de [[Ladislao la 4-a]] en [[1267]] la komunumo urbiĝis kaj samtepe ĝi ricevis privilegiojn: foirorajton, sendoganecon, senpagan [[pramo]]n. La kampoj tiutempe apartenis al ĉefepiskopo de [[Esztergom]], la loĝantoj okupiĝis pri terkulturo, bestbredado kaj fiŝkaptado. En [[1349]] reĝino [[Maria]] konstruis [[fortikaĵo]]n havanta la nomon [[rano]]fortikaĵo por defendi la trapasejon. Ĝi situis iomete for de la nuna urbo. En [[1511]] la urbo jam havis fortajn [[muro]]jn, tamen la [[turkoj]] rabis ĝin en [[1576]]. Baroka [[fortikaĵo]] konstruiĝis en [[1664]], sed la turkoj bruligis la urbon en [[1669]]. Armeo de [[Francisko Rákóczi la 2-a]] faris ruina la fortikaĵon en [[1708]]. Fine aŭstraj armeoj bruligis la urbon en [[1849]]. Poste dum la pacaj tempoj sur la riveroj [[akvomuelejo]]j funkciis, krome aperis ankaŭ la industria produkto. Post [[1919]] la tiama [[vilaĝo]] apartenis al [[Ĉeĥoslovakio]], ekde [[1993]] la komunumo slovakiĝis.
Dume inter [[1938]]-[[1945]] la regiono rehungariĝis. La [[unua Viena Arbitracio|unua Arbitracio de Vieno]] deklaris, ke tiuj komunumoj, kie la hungaroj vivas en majoritato, apartenu al [[Hungario]]. En [[1944]] la [[germanoj]] okupis [[Hungario]]n kaj komenciĝis deportado de [[judoj]]. Post la [[2-a mondmilito]] parto de la hungareco estis deportita.
Tiutempe Kolárovo estis en Ĉeĥoslovakio la plej granda vilaĝo. En [[1954]] eliĝis ekstera parto kaj formiĝis memstara vilaĝo ''Dedina Mládeže'' (=junularovilaĝo). En [[1965]] okazis granda inundo. Granda parto de la vilaĝo ruiniĝis. Tuta Ĉeĥoslovakio helpis la rekonstruon. La [[14-an de oktobro]] [[1967]] la komunumo reurbiĝis. En [[2004]] loĝis en la urbo 10 823 da [[homo]]j:
| |||