Antonin Artaud: Malsamoj inter versioj
| [nekontrolita versio] | [nekontrolita versio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
e roboto aldono de: fr:Antonin Artaud |
|||
Linio 51:
|}
Antonin Artaud devenis el bonhava burĝa familio. Lia patro, Antoine Roi, estis militestro, kaj lia patrino, Euphrasie Nalpas, devenis el Smirno (Turkio). Eĉ se li konis dorlotantan infanon kies li konservis korinklinajn memorojn, ĝi estis tamen perturbata pro nervaj malordoj,
En [[1920]], li alvenis en [[Paris]] kaj ekskribis. Lia unua poemaro estis malakceptata en 1923 kaŭze de [[Jacques Rivière]], direktoro de la "NRF". Korespondo tiuokaze komencis inter ili. Artaud lin eksplikis ke lia stilo estas lukto kontraŭ la penso kiu lin delasas, la nenio kio lin infektas. ''« Je n'ai jamais trouvé ce que j'écris que par affres »''. "Mi neniam trovis tiun, kiun mi verkas, escepte per suferego". Rivière publikigis la korespondon en la "NRF".
La poeto iĝis tempere la direktoron de la Centralo de la oficejo de la superrealismaj serĉoj. Dum tiu periodo, li verkis filmajn scenarojn kaj prozajn poemojn tiel, kiel tekstoj, kiuj estis publikigata en La superrealisma Revolucio, la precipa organo de la superrealisma grupo. La deka decembro 1926, en la okazo se grupon kunveno, la adhero al la komunista partio estis konsiderata. Artaud rifuzis kaj deiris de la grupo. Liaopinie, la revolucio devas esti sspiritan, ne politikan. ''« Je n'aime pas les poèmes de la nourriture, mais les poèmes de la faim, ceux des malades, des parias, des empoisonnés, des suppliciés du langage qui sont en perte dans leurs écrits. »'' "Mi ne amas la nutraĵoj poemojn, sed la poemoj de la malsato, tiuj de la masanoj, de la pariaoj, de la veneatoj, de la lingvaĵon torturatoj kiuj estas perde en iliaj skribaĵoj."
== Artaud kaj la poezio ==
| |||