George Gershwin: Malsamoj inter versioj

[nekontrolita versio][nekontrolita versio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Paŭlo21 (diskuto | kontribuoj)
Paŭlo21 (diskuto | kontribuoj)
Linio 29:
Kiam li dek ses aĝis, George forlasis la lernejon kaj trovis sian unuan laboron kiel prezentisto kaj "kantplombisto" por Remick"s, eldona kompanio en la Tin Pan Strateto de Novjorko. Sia [[1917]]a novaĵa [[ragtimo|ragtima]] "Rialto Ripples" estis komerca sukceso kaj je [[1919]] li gajnis sian unuan grandan nacian sukceson kun sia kanto "[[Swanee (kanto)|Swanee]]". Je 1916 li eklaboris por Aeolian Company kaj Standard Music Rolls en Novjorko kaj surbendigis kaj aranĝis [[pianorulo]]jn. Li produktis multajn da ruloj kun sia propra nomo kaj ankaŭ kun aliaj nomoj (pseŭdonimoj de Gershwin estis Fred Murtha kaj Bert Wynn). Li ankaŭ surbendigis rulojn de siaj propraj komponaĵoj por la Duo-Art kaj [[Welte-Mignon]] [[memludinta piano]]j. Gershwin ankaŭ laboris mallonge en [[vodevilo]] kaj akompanis kaj [[Nora Bayes]] kaj [[Lousie Dresser]] piane.
 
Je [[1924]] George kaj Ira kunlaboris je la muzika komedio, ''[[Lady Be Good (muzika teatraĵo|Lady Be Good]]'' kiu enhavis estontajn [[ĵazstandardo]]jn kiel "[[Fascinating Rhythm]]" kaj "Lady Be Good".
 
Ĉi tiu sekviĝis de ''[[Oh, Kay!]]'' (1926), ''[[Funny Face (muzika teatraĵo)|Funny Face]]'' (1927), ''[[Strike Up the Band]]'' (1927 kaj 1930), ''[[Show Girl]]'' (1929), ''[[Girl Crazy]]'' (1930) kiu enkondukis la standardon "[[I Got Rhythm]]" kaj ''[[Of Thee I Sing]]'' (1931), la unua muzika komedio kiu gajnis la [[Premio Pulitzer|premion Pulitzer]].