Internacia Akademio de Volapuko: Malsamoj inter versioj

Ĝia celo estis helpi la kreinton de Volapuko, [[Johann Martin Schleyer]], en la pluevoluigo de la lingvo mem. [[Tazio Carlevaro]] diris ke hierarkia komitato, konsistanta el estro ([[cifal]]), Schleyer mem, kaj el afergvidanto (aŭ direktoro: ''dilekel''), la granda franca Volapuk-pioniro [[August Kerckhoffs]]. Dek sep lingvospecialistoj el 12 landoj estis elektitaj kiel unuaklasaj akademianoj (''kademals''), kaj oni antaŭvidis la alelekton de duaklasaj akademianoj (''kademels'') kaj de korespondantaj akademianoj (''kademans'') entute estis 31 anoj en la akademio. La sidejo de akademio estis en [[Parizo]].

Schleyer koncedis al Kerckhoffs, ke la organiza formo decidita en [[Munkeno]] estu konsiderata nur kiel provizora kaj ke definitivigo (aŭ aliigo) de la akademia strukturo decidiĝos en la pliposta kongreso internacia (kiu okazos en [[Parizo]] en la jaro [[1889]]). Krome, Kerckhoffs ricevis de Schleyer la permeson alelekti al la 17 akademianoj 7 kromajn de li selektitajn homojn. Organo de la akademio estis cirkuleroj de la direktoro (''Zulags''), kaj krome la organo, kiun direktis Kerckhoffs mem: ''Le Volapuk''.

La gramatikoj de August Kerckhoffs jam ekde [[1887]] fundamente diferencis de la Volapuko de Schleyer. Precipe por fini la batalon inter inter ili Kerckhoffs organizis la trian kongreson de la movado en Parizo de la 19-a ĝis la 21-a de aŭgusto 1889.

En [[1889]] okazis en [[Parizo]] la tria [[internacia kongreso de Volapuko]]. Tiu kongreso aprobis novajn statutojn de la Akademio, laŭ kiuj celo de la Akademio estas kompletigi kaj plibonigi la gramatikon kaj vortaron de Volapuko. Tamen jam antaŭ [[1889]] eksplodis konflikto inter Schleyer kaj Kerckhoffs, ĉar la unua interpretis ĉi tiun celon malgrandige, nome li permesis maksimume riĉigi Volapukon, dum ĉi-lasta intencis reformi ĝin radikale cele al lingvo-simpligo. Kerckhoffs sukcesis forigi la Schleyeran vetoo-rajton ene de la Akademio. Schleyer mem neniam konsentis kun ĉi tiu esenca limigo de siaj aŭtorrajtoj, kaj kiam Kerckhoffs proponis al la Akademio blokan reformon de Volapuko, Schleyer eksigis bloke la tutan Akademion.

Sub la gvido de [[Waldemar Rosenberger]], ekde [[1892]], la eksegita ''Kadem'', kies nova sidejo estis en [[Sankt-Peterburgo]], komencis labori por [[Idiom Neutral]] kaj ŝanĝis sian nomon al [[Akademi Internasional de Lingu Universal]] (Internacia Akademio de Universala Lingvo), kaj sub [[Giuseppe Peano]], ekde [[1915]] ĝi ŝanĝis sian apogon al [[Latino sen fleksio]] kaj ŝanĝis la nomon al [[Academia pro Interlingua]].