Kiel registrite je 21:57, 23 apr. 2008 redakti 88.73.77.96 (diskuto) →‎Verkoj ← Iru al antaŭa ŝanĝo		Kiel registrite je 04:23, 26 apr. 2008 redakti malfari 88.73.88.93 (diskuto) Neniu resumo de redakto Iru al sekvanta ŝanĝo →
Linio 8: subskribita de Jean Robert ]] '''Émile BOIRAC''' [emil' bŭarak'] estis [[franca esperantisto]], doktoro pri [[filozofio]] kaj rektoro de [[Akademio de Esperanto]]. Naskiĝis je la [[26-a de aŭgusto]] de [[1851]] en [[Guelma]] ([[Alĝerio]]), mortis je la [[20-a de septembro]] de [[1917]] en Diĵono ([[Dijon]]). Estis nomita rektoro de la Universitato de [[Grenoble]] ([[1898]]) kaj de Dijon ([[1902]]). ==Profesio kaj Movado== Kiel filozofo, lia ĉefa verko estas lia tezo de doktoreco ''"La Ideo de la [[fenomeno\|Fenomeno]]"''; li penis akordigi la teoriojn de du el la grandaj francaj filozofoj, [[Renouvier]] kaj [[Fouilée]] pri la substanco, la realeco de la ekstera mondo, la [[ideismo\|idealismo]]-[[fenomenismo]]. Li kreis la Instituton elektroteknikan de Grenoble, kaj la "pri-vinan" Instituton de Dijon. En [[1900]] li estis varbita al Esperanto per leteroj de [[Meray]]. Post iom da hezito li senlace laboris por Esperanto. Li prezidis la [[1a UK 1905\|unuan UK en Boulogne-sur-Mer]] ([[1905]]). Poste li ĉeestis ĉiujn kongresojn, krom du. Elektita de [[L. L. Zamenhof\|D-ro Zamenhof]] kiel prezidanto de la [[Lingva Komitato]], li subtenis energie la fundamentajn principojn dum la [[Ido\|Idistaj]] atakadoj. Lia raporto al la [[4a UK 1908\|Kvara Kongreso]] pritraktas lian partoprenon al la laboroj de la Delegacio kaj la konduton de tiu ĉi. En la lingvaj laboroj li partoprenis per gravaj verkoj, kaj lia [[Esperanto-vortaro\|granda Vortaro E-E-a]] estis unu el la plej gravaj libroj por la lingvolaborantoj. Boirac sin montris unu el niaj plej bonaj stilistoj kaj spertuloj. Per sia fluanta voĉo kaj ridetanta bonhumoro, kaj eble per sia psika influo, kune kun sia persona aŭtoritato, li ĝuis grandan influon en la E-istaj kunvenoj, kaj estis ĉiam tre atente aŭskultata. Li fondis diversajn grupojn kaj altiris al Esperanto gravajn Universitatanojn. Krom siaj multaj artikoloj en revuoj francaj (speciale en la [[Revuo Pedagogia]]) kaj [[Esperanto-gazeto\|esperantaj]] (kiel [[la Revuo]]), Kiel filozofo, lia ĉefa verko estas lia tezo de doktoreco ''"La Ideo de la [[fenomeno\|Fenomeno]]"''; li penis akordigi la teoriojn de du el la grandaj francaj filozofoj, [[Renouvier]] kaj [[Fouilée]] pri la substanco, la realeco de la ekstera mondo, la [[ideismo\|idealismo]]-[[fenomenismo]]. Li kreis la Instituton elektroteknikan de Grenoble, kaj la "pri-vinan" Instituton de Diĵono. En [[1900]] li estis varbita al Esperanto per leteroj de [[Meray]]. Post iom da hezito li senlace laboris por Esperanto. Li prezidis la [[1a UK 1905\|unuan Universalan Kongreson]] en [[Boulogne-sur-Mer]] ([[1905]]). Poste li ĉeestis ĉiujn kongresojn, krom du. Elektita de [[L. L. Zamenhof\|L.L. Zamenhof]] kiel prezidanto de la [[Lingva Komitato]], li subtenis energie la fundamentajn principojn dum la [[Ido\|Idistaj]] atakadoj. Lia raporto al la [[4a UK 1908\|Kvara Kongreso]] en [[Dresdeno]] en 1908 pritraktas lian partoprenon al la laboroj de la "[[Delegacio]] por alpreno de la lingvo internacia" kaj la konduton de tiu ĉi. En [[1912]] Boirac estis fondanto, kune kun [[Camille Chaigneau]] kaj aliaj, de monda asocio de [[spiritismo\|spiritismaj]] Esperantistoj kaj ĝia unua prezidanto.▼ ==Lingva Agado== La granda [[Esperanto-vortaro\|Vortaro Esperanto-Esperanta]] de Boirac el 1909 laŭ la juĝo de la [[Enciklopedio de Esperanto]] (EdE, 1934) estis "unu el la plej gravaj libroj por la lingvolaborantoj". La spertojn kolektitajn dum ĝia verkado Boirac en 1911 ĝeneraligis en siaj "Fundamentaj principoj de la vortaro esperanta". EdE plie juĝas: "Boirac sin montris unu el niaj plej bonaj stilistoj kaj spertuloj. Per sia fluanta voĉo kaj ridetanta bonhumoro, kaj eble per sia psika influo, kune kun sia persona aŭtoritato, li ĝuis grandan influon en la Esperantistaj kunvenoj, kaj estis ĉiam tre atente aŭskultata. Li fondis diversajn grupojn kaj altiris al Esperanto gravajn Universitatanojn". Li verkis multajn artikolojn en revuoj francaj (speciale en la "Revuo Pedagogia") kaj [[Esperanto-gazeto\|esperantaj]] kiel [[la Revuo]] kaj la [[Oficiala Gazeto Esperantista]]. ==Verkoj== Linio 27 ⟶ 39: ''Vortaro de la Oficialaj Radikoj'' 1911 - ''Fundamentaj principoj de la vortaro esperanta'' 1911. ==Literaturo== * Nekrologo en Oficiala Gazeto Esperantista 7a jaro 1917, n-ro 7-8 (73-74), p. 132-135 ==Eksteraj ligiloj== [http://aleph.onb.ac.at/F?func=find-b&request=boirac&find_code=WRD&x=9&y=10 ~~Verkoj~~Libroj] de kaj pri Émile Boirac] en la [http://www.onb.ac.at/sammlungen/plansprachen/eo/index.htm Kolekto por Planlingvoj kaj Esperantomuzeo] [http://www.esperantoland.org/ebea/ Artikoloj] de kaj pri Émile Boirac en [[Elektronika Bibliografio de Esperantaj Artikoloj]] (EBEA) ~~==Aldonoj==~~ ▲En [[1912]] Boirac estis fondanto, kune kun [[Camille Chaigneau]] kaj aliaj, de monda asocio de [[spiritismo\|spiritismaj]] Esperantistoj kaj ĝia unua prezidanto. {{esperanto}} Linio 41 ⟶ 55: [[Kategorio:Naskiĝintoj en 1851\|Boirac, Émile]] [[Kategorio:Mortintoj en 1917\|Boirac, Émile]] [[Kategorio:Esperanto-vortaristoj\|Boirac, Émile]] {{EdE\|B}}

Émile Boirac: Malsamoj inter versioj