Davido: Malsamoj inter versioj

[nekontrolita versio][nekontrolita versio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto
→‎Religia signifo: ĝustigis el 'ŝton-katapulto' al 'ŝtonĵetilo'
Linio 10:
Davido estis laŭ la biblia versio la plej juna filo de [[Jiŝajo]] kaj estis balzamita per [[Samuelo]] al estonta reĝo jam kiel knabo. Li venis al la korto de Ŝaul por gajigi la depresian reĝon per sia musiko.
 
Davido, la simpla paŝtoknabo, mortigis la giganton Goliaton en batalo per ŝton-katapulto[[ŝtonĵetilo]] kaj tiel generis la ĵaluzon de Ŝaulo, ĉar nun Davido estis admirita heroo. Sekve Ŝaulo provis murdi Davidon, sed malsufiĉas ĉar ties edzino Miĥalo – filino de Ŝaulo – avertis lin, kaj Davido fuĝis. Ankaŭ la filo de Ŝaulo, [[Jonatano]], kiu estis bona amiko de Davido, helpis lin fuĝi.
 
Davido trabatis sin kiel bandestro. Li domaĝis la persekutantan Ŝaulon, kiam tiu eniris kavon en kiu Davido urinis, konsekvence li lasis Davidon fuĝi. Davido igis vasalo de la filistroj kontraŭ sia mema popolo, sed fraŭdis ilin helpante Judaion sekrete per kontraŭbatali banditojn en deserto. Kiam la filistroj armis sin por milito kontraŭ Israelo, ili dispensis lin, ĉar ili malfidis lin. Nun Davido domaĝis Ŝaulon duan fojon: Li kaŝiris la kampejon de Ŝaulo kaj nur ŝtelis ties lancon kaj trinkujon kiel signo de sia supereca.