Monfalsado: Malsamoj inter versioj
[nekontrolita versio] | [nekontrolita versio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Alaudo (diskuto | kontribuoj) Plia sekcio pri interesaj faktoj |
Alaudo (diskuto | kontribuoj) Iom pli vikiigis |
||
Linio 5:
== Historio de la monfalsado ==
[[dosiero:Falschgeld AraeFlaviae.jpg|thumb|Antikva monfalsejo (Dominikana muzeo Rottweil)]]
Ekde la plej frua enkonduko de mono, trompistoj ĉiam provis falsi ĝin. Oni jam falsis
Anglio kontrabandis inter 1790 kaj 1796 grandan kvanton de monbiletoj (''Assignaten'') en
[[Hjalmar Schacht]] en la okupita Belgio enmarketigis falsitan monon dum la [[Unua Mondmilito]] kaj tiel Germanio preskaŭ senpage akiris krudmaterialojn kaj aliajn varojn el Belgio.
Inter la du mondmilitoj okazis, ke la sekretsevo de la germana Reichswehr, laŭ la iniciato de generalo Max Hoffmann, pregis francan frankon kaj rusan [[ĉervonec]]-
[[Frankofalsado]] okazis ankaŭ en Hungario en 1922-25, sed same sensukcese.
En somero de 1927 okazis plia
Dum la [[dua mondmilito]], la nazia SS de la germana
En 1994 oni akuzis Nordan Koreion pri ŝtata falsado de la usona dolaro, produktante preskaŭ perfektajn t.n. [[superdolaro]]jn.
Linio 28:
==Ĉu vi sciis, ke:==
* Jam en la 6-a jarcento a.K. falsado de moneroj fariĝis tiom disvastigita, ke laŭleĝa puno por tiu krimago estis ekzekuto. Tiutempe oni kontrolis monerojn per akraj iloj, ĉar falsitaj moneroj estis nur kovritaj per [[arĝento]], kompare al tutarĝentaj malfalsaj moneroj.
* Dum regnotempo de la imperiestro [[
* La plej malnova metodo kontraŭbati la monfalsadon estis denuncoj. Tiu, kiu denuncis monfalsiston, estis liberigita de [[imposto]]-pago por sia tuta vivo, kaj se tiu estis sklavo, li ricevis ateston pri libero.
* La monfalsisto Emanuel Ninger estis kondamnita al 6 jaroj de prizono kaj 1 dolaro de monpuno pro monfalsado de 50-dolaraj monbiletoj. La juĝo konsideris la fakton, ke li memstare desegnis ĉiun monbileton kaj tiu laboro estis ege granda.
* En [[mezepoko]] en [[Eŭropo]] oni uzis jenan metodon por kontroli, ĉu la homo okupiĝis pri monfalsado aŭ ne: oni metis la suspekto-elvokan moneron en unu manon de li, kaj en la duan la ruĝe varmigitan fero-stangon. La komisiono atente priesploris la vizaĝon de la homo -- la reago al la monero, se tiu estis falsita, devis esti la sama, kiel okaze de varmega ferostango.
* Por protekti unuajn paperajn monbiletojn kontraŭ falsado oni presis multajn fajnajn ornamaĵojn sur ili kaj uzis specialajn
* En [[Pensilvanio]] por protekti monbiletojn oni presis la nomon de la ŝato kun diversaj eraroj sur monbiletoj kun diversa valoro. La falsaĵo kutime estis presita kun korektita teksto.
* En mezepoko oni ne tranĉis monbiletojn, sed ŝiris ilin, kaj la parto de monbileto restis en speciala storejo. Poste oni povis ĉiam kontroli, ĉu la monbileto estas valida, per komparo de la ŝiro sur la bileto kaj sur ties parto el storejo -- ili ja devis kompletigi unu la alian.
* En la 60-aj jaroj de 19-a jarcento multaj ŝataj preferis simple aĉeti la ilojn de monfalsistoj. [[Usono|Usona]] administrado iam tute senskandale aĉetis la tutan kontraŭleĝan mon-fabrikon kontraŭ 25 mil usonaj dolaroj.
* Sur la unuaj monbiletoj en Kanado oni presis specialajn magiajn parolojn de sorĉistoj kaj ŝamanoj, kiujn kutimaj homoj neniam kuraĝus kopii pro timo alvoki la koleron de malicaj spiritoj.
* En [[Turkio]] oni decidis, ke se oni volas presi sian propran monon, oni faru tion legale. Nun ĉiu deziranto rajtas presi sian propran monon, se tiu havas specialan
* Administrado de [[Irako]] decidis tute aboli akvosignojn kaj protektajn fadenojn en sia monbiletoj, uzante anstataŭe la imitaĵojn. Nun oni povas tuj identigi la falsadon, se la monbileto havas veran akvosignon kaj fadenon.
==Vidu ankaŭ:==
|