Streda nad Bodrogom: Malsamoj inter versioj

La vilaĝo estis loĝata dum la [[neolitiko]], [[kuprepoko]], [[bronzepoko]], en la [[ferepoko]] [[skitoj]], [[keltoj]], pra[[germanoj]] kaj [[dakoj]], fine antaŭ la [[hungaroj]] [[avaroj]] kaj [[slavoj]] vivis tie. La unua mencio skribe okazis en [[1273]] en formo ''„Zeredely”''. Tiutempe la loko havis [[fortikaĵo]]n. Post [[jarcento]] formiĝis du vilaĝoj: eklezia (tie estis [[templo]]) kaj foireja (tie okazis butikumado). Dum regado de [[Leopoldo la 1-a]] la vilaĝo iĝis [[kampurbo]]. En [[1742]] [[pesto]], en [[1831]] [[ĥolero]], en [[1870]] kaj en [[1890]] incendioj, en [[1924]] inundo okazis. La fervojo atingis la kampurbon en [[1872]]. Tiutempe la komunumo havis la rangon anstataŭ kampurbo [[Grandvilaĝoj en Hungario|grandvilaĝo]]. En [[1910]] loĝis en Bodrogszerdahely (bodrogserdahej) 1561 da homoj, (plejparte hungaroj). Ĝis [[1919]] la vilaĝo apartenis al [[Hungario]], al [[Zemplén (reĝa departemento)]], al distrikto de [[Kráľovský Chlmec|Királyhelmec]]. Poste la regiono apartenis al [[Ĉeĥoslovaka respubliko]], dume inter [[1938]]-[[1944]] rehungariĝis. laŭLa la[[unua 1-aViena Arbitracio|unua enArbitracio de [[Vieno]], kiu deklaris tion, ke tiuj komunumoj[[komunumo]]j, kie [[la hungaroj]] vivas en majoritato, apartenu al [[Hungario]]. En [[1943]] la [[judoj]] estis deportitaj. Post jaro la ponto ekfunkciis, kiun la [[germanoj]] neniigis iom poste. La alveninta [[Ruĝa Armeo]] tuj deportis hungarojn por labori sklave. Post la [[2-a mondmilito]] parto de la hungaroj estis deportitaj al [[Hungario]], la restintaj iĝis senrajtaj laŭ [[Dekretoj de Beneš]]. En [[2001]] loĝis tie 2459 da homoj, (1476 hungaroj, 896 slovakoj).