Historiema koncertado: Malsamoj inter versioj

[nekontrolita versio][nekontrolita versio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Linio 20:
 
===Ludmanieroj kaj rilato al notacio===
Ĝisfine de la baroka epoko oni atendis de la koncertaj muzikistoj, ke ili memstare aldonu al la [[noto|nototeksto]] proprajn [[Ornamo (muziko)|ornamoj]]n kaj [[Improvizado (muziko)|improvizadojn]]. Krome la [[komponisto]]j en ĝenerale ne tiel detale notaciis kiel en postaj epokoj. Ili povis ekzemple supozi, ke praktikantaj muzikistoj scius, kiel realigi tempoŝanĝon. La libereco por la respondeco de instrpretistoinstrumentisto esprimis sin ankaŭ en la tekniko de [[ĝeneralbaso]].
 
Precipe en la franca muziko de la baroko la ritma malegaleco estis nemalhavebla stilrimedo: plurajn sinsekvajn notojn samvalorajn oni ludis malsamlongajmalsame longaj. laLa franca ''malegaleco'' rilatas ĉefe sur paroj da oktonoj, kies unua estas plilarĝigata kaj kies dua estas malllongigata kiel ĉe punktado.
 
Ankaŭ por itala ([[Girolamo Frescobaldi|Frescobaldi]]) kaj hispana barokmuziko ([[Fray Tomás de Santa Maria]]) malegalaj ritmaj interpretmanieroj estas tradiciitaj. Alia kutima ritma variado estas la pliakrigo de punktadoj, kiun oni ja aplikas lige kun la franca uverturo, sed kiun tamen ankaŭ Leopold Mozart<ref>Gründliche Violinschule, S. 39f</ref> kelkloke rekomendas.