Kiel registrite je 08:06, 29 jul. 2008 redakti VolkovBot (diskuto \| kontribuoj) 126 079 redaktoj e roboto aldono de: ms:Jenayah perang ← Iru al antaŭa ŝanĝo		Kiel registrite je 14:56, 21 sep. 2008 redakti malfari Votoček (diskuto \| kontribuoj) Patrolantoj 1 981 redaktoj eNeniu resumo de redakto Iru al sekvanta ŝanĝo →
Linio 8: Post la unua mondmilito oni volis starigi antaŭ tribunalon la germaman imperiestron [[Vilhelmo la 2-a (Germana Imperiestro)\|Vilhelmo la 2-a]], sed Nederlando ne eldonis lin, la juĝproceso ne okazis. Germanio ne eldonis la germanajn akuzitojn kaj ĝi mem juĝis super ili en supera kortumo de [[Leipzig]]. Ili ĉiuj estis - spite al la pruvaĵoj - liberparolitaj. Post la fino de la dua mondmilito, la venkantoj interkonsentis pri punado de militkrimuloj, sendepende de ties ofico. Tiel ~~komenciĝi~~komenciĝis proceso en Berlino, la 18-an de aŭgusto 1945, kiam 24 naziaj gvidantoj staris antaŭ la Kortumo. La pluaj aŭskultoj okazis en Nurenbergo kaj daŭris ĝis 1-a de oktobro 1946. (legu pli detale en la [[Nurenberga proceso]]). En Orient-Azio agadis simila Soldata ribunalo sub gvido de [[Douglas MacArthur]], usona generalo. Ĝi komenciĝis la 3-an de majo 1946 kaj el la 25 japanaj akuzitoj 7 estis ~~ŝnurpendigita~~ŝnurpendigitaj, 16 je longa prizono, 2 je mallonga prizono. La lastaj poste ricevis amnestion (1956). Post la dua mondmilito, ĉefe la judoj serĉis la iamajn ~~militkrimulon~~militkrimulojn por prijuĝi ilin,. Plej fama estas el inter ili la kapto kaj sekreta forrabo de [[Adolf Eichmann]] en 1961. Kelkaj landoj taksas ĉiam valida la punadon de krimuloj, tiel Francio enprizonigis en 1987 la nazian [[Klaus Barbie]].

Militkrimo: Malsamoj inter versioj