|
|}
]]
La '''italika lingvaro''' estas unuaranga banĉobranĉo de la [[hindeŭropa lingvaro|hinseŭropahindeŭropa lingvofamilio]]. PasinteceAntaŭe supozitaoni supozis pli proksimaproksiman parencecoparencecon kun la [[kelta lingvaro]], sed ĝistio nunankoraŭ ne estisestas science pruvebla.
La italikaj lingvoj en la [[antikva epoko]] parolatisestis parolataj sur la [[italio|itala duoninsulo]] kaj sur la insulo [[Sicilio]], fare de la popoloj de la [[italikoj|italika etnaro]]. Unu el la grupaj lingvoj de la grupo, la [[latina lingvo]], tamen – pro iom-post-ioma politika ampleksiĝo de la regno [[Romio]] – iĝis pli kaj pli hegemonia kaj fine forpremis ĉiujn aliajn italikajn lingvojn, kiuj senescepte formortis. La [[latina lingvo]] havis plurajn posteulajn lingvojn, la [[latinidaj lingvoj|latinidajn lingvojn]], kiuj dosekve konsistigas la modernan branĉon de la italikaj lingvoj. Kiam ekzakte la aliaj italikaj lingvoj formortis, ne kun plena certeco difineblas, certe tamen ankoraŭ dum la [[antikva epoko]], la plej multaj probableverŝajne antaŭ la naskiĝo de [[Jesuo]], do antaŭ la komenciĝokomenco de la moderna kalendara kalkulo.
Ampleksajn skribajn dokumentojn postlasis nur la [[latina lingvo|latina]], [[oska lingvo|oska]] kaj [[umbra lingvo|umbra]] lingvoj. La aliaj italikaj lingvoj dokumentiĝis nur dokumentiĝis per malmultaj mallongvaj ŝtonaj enskribaĵoj.
Laŭ la lingvistikalingvoscienca difino la temrinotermino "italika lingvaro" neniel ampleksas ĉiujn lingvojn kaj dialektojn, kiuj dum la antikva epoko enestis Italioparolataj parolitajen lingvoj kaj dialektojItalio, sed nur du grupojn de ties hindeŭropaj lingvoj, kiuj disdividiĝis laŭ multaj subgrupoj kaj dialektoj. La enordigo de la plej multaj, plejparte apenaŭ dokumentitaj lingvoj, malklaras. – certasCertas nur la enordigo de la pli grandaj lingvoj, kiuj estis decidaj por la nomigonomado de la subgrupoj decidaj lingvoj: la proksima proksimeco de la [[latina lingvo|latina]] kun la [[faliska lingvo]], kaj de la [[oska lingvo|oska]] kun la [[umbra lingvo]], kaŭzis la kreon de la du ĉefaj subbranĉoj de la italikaj lingvoj.
La [[mesapia lingvo]] en [[Apulio]] estis [[Ilira lingvo|ilira dialekto]], la [[praveneta lingvo]] probableverŝajne konsistigis propran branĉon de la [[hindeŭropa lingvaro]], kaj la [[leponta lingvo]] estis kontinenta [[kelta lingvaro|kelta lingvo]].
Krome sur la teritorio de alla antikva Italio ankoraŭ ekzistis iuj nehindeŭropaj lingvoj kiel la [[etruska lingvo|etruska]] aŭ la [[raeta lingvo]]j.
La moderna branĉo de la italikaj lingvoj estas la [[latinidaj lingvoj]], kiuj kreskis el la latina kaj ties posta formo, la [[vulgara latino]] = do "popola latino": Ili estas amplekse disvastiĝintaj en [[Italio]], [[Francio]], [[Hispanio]], [[Portugalio]], [[Rumanio]], partoj de [[Belgio]] kaj [[SvisioSvislando]] kaj en suda kaj centra [[Ameriko]].
== Divido ==
** [[Faliska lingvo]]
* '''Oska-umbra lingvaro'''
inter alieinteralie la...
** [[oska lingvo]]
** [[umbra lingvo]]
| 