Kiel registrite je 14:01, 14 sep. 2008 redakti Ptbotgourou (diskuto \| kontribuoj) 16 076 redaktoj e roboto aldono de: az:Xristianlıqda bölünmə ← Iru al antaŭa ŝanĝo		Kiel registrite je 12:31, 5 nov. 2008 redakti malfari Roberto (diskuto \| kontribuoj) Patrolantoj 43 272 redaktoj e →‎Politiko Iru al sekvanta ŝanĝo →
Linio 27: En la okcidento tamen dum jarcentoj ne plu estis centrala potenco politika, nur lokaj landestroj interkverelantaj, sed unu eklezian patriarkon (nome la papon), kiu sole povis garantii stabilecon kaj kontinuecon, kaj pro tio iĝis centrala aŭtoritato - kaj kiu pro la situacio ankaŭ devis engaĝiĝi politike kun la landestroj. La politika parto de la papa ofico eĉ plifortiĝis kiam [[Pipino]] igis la papon [[feŭdo\|feŭdestro]] de la eklezia ŝtato kaj pli kaj pli troviĝis en la rolo de laika monarĥo. Kiam la filo de Pipino, [[Karlo la Granda]], en la jaro [[800]] estis kronita imperiestro fare de [[~~Leo~~Leono la 3-a]], ĉar ambaŭ malakceptis la regadon de la bizanca imperierstrino [[Irene de Ateno]], tio estis plia malproksimiĝo forde la oriento. La Grekoj, politikistoj kaj klerikoj samkiel normaluloj, estis ŝokitaj, ke la roma episkopo memstare igis "barbarestron" romia imperiestro, kiel se ne ekzistus la romia imperiestro en konstantinopolo - tion ili rigardis perfido kontraŭ ŝtato kaj eklezio. ===Teologio===

Orienta skismo: Malsamoj inter versioj