Ŝvelpozitivo: Malsamoj inter versioj

[nekontrolita versio][nekontrolita versio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Maksim-bot (diskuto | kontribuoj)
"konsinderinde"->"konsiderinde" "konsinderinde"->"konsiderinde"
Linio 12:
La kesto mem estas speciale sonizolita, kio laŭ orgenkonstruisto okazas pli malpli profesie kaj influas la kvaliton.. La verŝajne plej efika metodo estas formi el pluraj lignotavoloj du murojn kaj plenigi la interspacon per sablo. Ankaŭ la ĵaluziojn je la fronto de la ŝvelkesto oni plejbone fabrikus fortikajn el pluraj lignotavoloj kaj almetus je iliaj randoj feltobendojn, por garantii ankaŭ je la transiraĵoj hermetikan baron. Por garantii konstantan reguligon de la laŭteco estas rekomendinde, konekti la ŝvelpedalon mekanike kun la ĵaluzioj kaj alĝustigi ĝin tiel, ke eĉ plej malgrandaj ŝanĝoj efikas sur la laŭtecon.
 
Ekde la 19-a jarcento oni konstruas orgenojn, je kiuj oni povas mekanike ekfunkciigi plurajn ŝvelkestojn samtempe, t.n. ''kolektivŝveliloj''. Per tio oni povas ŝveligi konsinderindekonsiderinde pli grandan nombron da sonoj komune.
 
== Sonefikoj ==
Linio 21:
== Historio ==
 
Historie la ŝvelverko disvastiĝis fakte dum la romantika epoko. La koncepto de ŝvelkesto ja estis konata jam antaŭe (en Hispanio troveblas kelkaj konsinderindekonsiderinde pli malnovaj ekzempleroj), ili tamen ne estis uzata por la reguligo de la dinamiko dum la ludado, sed por eĥoefektoj kaj dinamikaj nuancadoj neŝanĝeble konservataj dum muzikaĵo. Kompareblajn efektojn alcelis multaj orgenoj de la [[renesanco]] kies alopordoj estis fermitaj dum la [[karesmo]] kaj tiel dampis la sonon. Unuajn ŝvelverkojn kun la hodiaŭa funkcimaniero onikonstruis ĉ. 1720 en Anglio. Nur en la 19-a jarcento oni konstruis ŝvelverkajn orgenojn ankaŭ en Eŭropo.
 
Je la uzado de la ŝvelpozitivo je la prezentado de orgenliteraturo stila fideleco estas deviga; pro tio estus stilfuŝego ekzemple utiligi la ŝvelpedalon dum triosonato de [[Johann Sebastian Bach]].