Akustiko: Malsamoj inter versioj

'''[[Sono]]''' rezultas el '''[[vibrado]]'''. Kontraste kun '''[[bruo]]''', ĉe '''sono muzika''' la vibrado estas regula. Son'''Sonaj [[ondo]]j''' varias laŭ '''[[frekvenco]]''' (vibrorapido), '''[[amplitudo]]''' kaj '''[[formo]]'''.

La vortoj '''[[sono]], [[tono]], [[noto]]''', uziĝas preskaŭ sinonime, tamen kun nuanco de diferenco laŭ vidpunkto kaj kunteksto. Ĝustadire, '''tono''' = muzika sono kun difinita alto ; '''noto''' estas skribita signo, kiu prezentas muzikan sonon. Tamen (same kiel ''vorto'' povas esti skribata aŭ parolata) '''noto''' povas figure signifi ankaŭ la sonon mem, ludatan aŭ kantatan. '''Sono''' propre rilatas aŭdeblecon, orelon ; '''tono''': sonalton ; '''noto''': signon, okulon, teorion.

Internacie, la radiko "ton" estas tre malpreciza. En AFG ĝi havas inter 7 kaj 10 el la 12 signifoj ''sono, tembro, nuanco, intervalo, plejnkanto, toniko, tonalo, modalo, sonalto, skalo, kromtubo, sonforko''. Pro tio, ke en ĉiu Eŭropa lingvo '''ton =''' (a) muzika sono, (b) intervalo (plenduto), oni ne povas rifuzi al ĝi almenaŭ tiujn du signifojn. Tamen, por klareco, ni konsilas uzi prefere pro (a) '''sono, tono, noto''' (laŭnuance), kaj por (b) '''plenduto''' aŭ '''plentono''', sed ne simpla '''tono'''.

La '''[[intenso]]''' ('''forto, laŭto''') de sono dependas ĝenerale de la amplitudo de la vibroj: ĝia '''[[alto]]''' de ilia frekvenco. Ju pli rapida la vibrado, des pli alta la sono.

*'''[[Piĉo]]''' = absoluta sonalto (de tono, skalo, instrumento aŭ voĉo). Ekz., '''altpiĉa piano'''. Klarnetoj estas '''diverspiĉaj''' (Bb, A, C, Eb). '''Levi la piĉon''': Plialtigi ĉiujn tonojn po sama intervaleto. Ĉe instrumentoj malsampiĉaj A ne estas absolute samalta.