Rinoceroj (teatraĵo)

Rinocero (Franca originala titolo: Rhinocéros) estas teatraĵo de Eugène Ionesco, verkita en 1959. La teatraĵo apartenas al la skolo de dramo nomata la Teatro de la Absurdo. Dum tri aktoj, la loĝantoj de malgranda, provinca franca urbo fariĝas rinoceroj; fine la sola homo, kiu ne venkiĝas per ĉi tiu amasa metamorfozo estas la centra karaktero, Bérenger, konfuzita ĉiuhoma figuro, kiu estas ofte kritikita tra la tuta ludado por lia drinkado kaj malfruemo. La teatraĵo estas ofte legita kiel respondo al la subita ekpliiĝo de Komunismo, Faŝismo kaj Naziismo dum la eventoj antaŭa la dua mondmilito, kaj esploras la temojn de konformeco, kulturo, filozofio, kaj moralo.