La celo estis vasta, sed sur la linio de la ''[[Syllabus Errorum]]'' (pri la neakcepteblaj eraroj de la tempo), kiuj estigis diskutojn kaj kverelojn inter ŝtatproksimaj kaj papoproksimaj katolikoj, kiujn oni difamigis unue en Germanujo kiel "ultramontanuloj" (homoj direktiĝintaj al ([[Romo]]) trans la (alpa) montaro). Apartan akrecon alportis la (pseŭdonima) libro "Janus" de katolika germana teologo [[Ignaz von Döllinger]], kiu sind direktis kontraŭ la prioritato de la papo kaj favoris nacian orientiĝon de la eklezio. Similaj protestoj okazias ankaŭ en Francujo. La stataj potencoj antaŭtimis strebojn al pli granda libereco de la eklezioj. La [[kurio]] instalis centran komisionon kaj kvin fak-komisionojn post pridemandado de elektitaj episkopoj de la la latina kaj fine ankaŭ de la orientala ritoj. Post tiaj preparoj [[Pius la 9-a]] kunvokis la koncilion je la 29-a de junio 1868.
