Gumo: Malsamoj inter versioj

[nekontrolita versio][nekontrolita versio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Maksim-bot (diskuto | kontribuoj)
"sciancaj"->"sciencaj" "stirol kopolimeroj"->"stirol-kunpolimeroj"
Maksim-bot (diskuto | kontribuoj)
"daŭrivecon"->"daŭrvivecon"
Linio 13:
La natura gumo estis malfacile uzebla, ĉar ĝi moliĝis somere, dum vintre ĝi iĝis malelasta, rompiĝema. Tiun problemon solvis Charles Goodyear per la [[vulkanizado]], kio estas kunmiksado de la gumo kun [[sulfuro]] kaj [[plumbokarbonato]].
 
Komencve de la 1900-aj jaroj aperis la organikaj kemiaj vulkanizigiloj kaj [[antioksidanto]]j. Tiuj pli rapide reguligis la proceson kaj la gumo ne iĝis rompema. Oni pli poste malkovris efikon de [[fulgo]], kiu grandigas la fortecon kaj daŭrivecondaŭrvivecon de la gumo.
 
La analizo de la guma kemio kondukis al ekuzo de izopreno, kiu estas transformebla al gumsimila materialo per polimerizado. La [[Germanio|germanaj]] [[sciencisto]]j produktis ĉirkaŭ 2300 tunojn el sinteza gumo dum la unua mondmilito. Oni ellaboris diversajn metodojn en la 1930-aj jaroj pri polimerizado en Germanio, [[Sovetunio]], [[Britio]], [[Usono]].