Fortikaĵoj en Eŭropo: Malsamoj inter versioj

Kiam la okcidenta [[Ukrainio]], la ĉebaltajbaltaj landoj kaj [[Besarabio]] estis konektitaj al [[Sovetunio]], komandantaro de Ruĝa armeo devis necese solvi pluan problemon. Stalin-linio restis profunde en postfronto de ebla batalfronto. La limoj de Sovetunio diversloke transŝoviĝis preskaŭ je 300 km okcidenten; la nova limo estas ne nur efike gardenda, sed certigenda eĉ ĝian efikan defendon. En la jaroj estas tial konstruataj en linio [[Kovno]] – [[Grodno]] – [[Osowiec]] – [[Sokal]] – [[Rava Ruskaja]] – [[Oleczyce]] – [[Kamenec Podolskij]] novaj fortikaĵoj, parte el ferbetono, sed plejparte kiel lignoteraj kaŝejoj. En la batalfronto longa proksimume 1300 km plifortigas defendon de la novaj limoj sume 1000 objektoj kun la denseco proksimume 0,9 objekto en unu kilometro de la batalfronto. Sed ĝis atako kontraŭ Sovetunio en junio de [[1941]] tiuj ĉi novaj fortikaĵoj de malproksime ne estis finitaj. La soveta generalstabo supozis ties pluan konstruadon, sed tiun interrompis la milito.