Mariazeller-fervojo: Malsamoj inter versioj

'''MariazellerMariazell-a fervojo'''

Jam dum la jaro [[1858]], kiam estis inaŭguratainaŭgurita en [[Aŭstrio]] la [[okcidenta fervojlinio (Aŭstrio)|okcidenta fervojlinio]], ekzistis projektoj por duaranga fervoj-linio de [[St. Pölten]], ([[Malsupra Aŭstrio]],) al [[Mariazell]], ([[Stirio]]). Krom la ĉefurboj de la aŭstriaj liglandoj ankaŭ la famkonata pilgrimloko Mariazell jam tiam estis unu el la plej trafikplenaj lokoj en Aŭstrio. Ĉiujare vizitis ĝin preskaŭ 90.000 da pilgrimantoj. Okaze de la 600-jaraj festoj en 1757 partoprenis proksimume 373.000 pilgrimantoj.

Jen kelkaj datoj rilate la kronologion de la interesigainteresa [[Larĝo de trako|etŝpura]] fervojlinofervojlinio: En [[1871]] ekzistis konkretaj planoj por [[Alpoj|alpa]] fervojlinio de St. Pölten al Mariazell-Bruck a.d. Mur (Bruk ĉe la [[Muro (rivero)|Mur]]). La 6-an de februaro [[1895]] la landa parlamento de Malsupra Aŭstrio decidis la konstruadon de fervojlinio nomata "Pielachtal -(Pilaĥvalo)-fervojo" de St. Pölten al "Kirchberg (Kirĥberg) ĉe la rivero Pielach". Pro redukto de la kostoj por fervojo transtra malfacila tereno estis decidatadecidita la konruaĵokonstruado de etŝpura linio.

La 21-an de novembro [[1896]] okazis la solena unua ŝpatpiko en Kirchberg a.d. Pielach. La 4-an de julio [[1898]] estis la komenco de la funkcia deĵoro de St. Pölten al Kirchberg a.d. Pielach. Jam dum la konstruado estis planata plilongigado de la fervojlinio tra Mariazell ĝis Gußwerk (Gusverk). En [[1904]] plukonstruado kaj la 6-an de aŭgusto [[1905]] funkcia deĵoro de Kirchberg a.d. Pielach al ''Laubenbachmühle'' (Laŭbenbaĥmile) al Mariazell sole por vartrafiko kaj la 2-an de majo 1907 kompleta trafiko.

Ekde la 15-ana de julio [[1907]] trafiko ankaŭ de Mariazell ĝis Gußwerk, kiun oni inaŭguris la 28-an de majo 1908. La nova nomo tiam estis "Malsupra-aŭstria Stiria Alpofervojo", popoldire Alpofervojo aŭ MariazellerMariazell-a fervojo. DumEn 1909 komenciskomenciĝis la elektrizigoelektrizo kaj la 27-an de marto 1911 komenciskomenciĝis la elektra funkcia deĵoroservo de Laubenbachmühle al Wienerbruck (VinerbrukVinabruk). Finfine la 7-an de oktobro [[1911]] estis la komenco de la elektre funkcia deĵoroservo en la tuta sekcio de St. Pölten al Laubenbachmühle kaj Wienerbruck al Gußwerk.

La MariazellerMariazell-a fervojo estis unu el la unuaj fervojoj en la mondo, kiuj funkciis pere de unufaza [[alterna kurento]] kaj kontaktdrata tensio de 6.500 [[Volto|V]] kaj 25 [[Herco|Hz]]. Ĝi estis la unua oficiala etŝpura fervojlinio de Aŭstrio funkciigita per [[elektra lokomotivo|elektro-lokomotivoj]]. La elektra energio devenas de propra elektra [[centralo]]. Tiu situas en Wienerbruck, nomata "Stierwaschboden" (virbovalavogrundo). Ĝis hodiaŭ la elektra centrejo ricevas la hidraŭlikajn energiojn el du reten-basenoj. La unua estas la retenbaseno Wienerbruck kun kapacito de 300.000 [[Kubmetro|m³]] kaj la alia retenlago kun akvovolumo de 2.000.000 [[Kubmetro|m³]]. La elektra centralo situas sur la nivelo de la rivero Erlauf, kiu fluas en malalta valo, la "Stierwaschboden". Por faciligi la transporton de la konstrumaterialoj kaj diversaj aĵoj al la konstrulaboristoj de la elektra centrejo estis konstruata oblikva [[telfero]] rekte malantaŭ la turbina domo. Post la konstrufino malmutatamalmuntata kaj novkonstruata aliloke; ĝis ankoraŭ servas al la transporto de diversaj aĵoj kaj de laboristoj al elektra centralo.

La arkitekto de la MariazellerMariazell-a fervojo estis inĝ. Josef FOGOWITZ, kiu ne ricevis respektindan dankon porpro tiu eminenta laboro. Ja, kontraŭe li estis humiligata kaj jam forlasis la administracion de la fervojo en la 50-a jaraĝo. Lia postuloposteulo estis inĝ. Eduard ENGELMANN, la posedanto de la famkonata artefarita glitkurejo en [[Vieno]], en kvartalo [[Hernals]], laŭ lia instigo okazis plua fervoja pionirecopioniraĵo, nome la elektrizigoelektrizo de la MariazellerMariazell-a fervojo. Li estiĝis famkonata per tiu ĝiĉi verko, tamen li ankaŭ suferis saman sorton kiel lia antaŭulo FOgowitzFogowitz. Kiam la imperiestro [[Francisko Jozefo la 1-a (Aŭstrio)|Franz Josef la 1-a]] faris veturadon per salon-vagono post la inaŭguro de la elektrizita linio, li eĉ ne diris sian literature famkonatan frazon: "Ĝi estis tre bela, ĝi tre plaĉis min". Engelmann restis sen danko, kvankam la tutan mondon miregismirigegis lia eminetaeminenta verko en la tiama tempo.