Aleksandr Postnikov: Malsamoj inter versioj

Aleksandr Postnikov naskiĝis la [[23-a de julio|23-an de julio]] [[1880]] en [[Kovno]] en nobela familio. La familio de Alekse'j Postnikov (lia patro), ekskolonelo, estis granda: Aleksandr havis kvar fratojn kaj fratinojn (Rigardu [[Fjodor Postnikov]]).

La patro, dezirante vidi siajn filojn heredantoj de militista dinastio, sendis ilin, unu post la alia, en [[Pskovo|Pskovan]] [[Kadeta lernejo|Kadetan lernejon]]. Aleksandr finis tiun en [[1897]], poste finis la Militan Altlernejon en [[Pavlovsk]], apud [[Sankt-Peterburgo]], en [[1899]]. La signojunkro Postnikov elstaris ne nur pro sukcesa studado de artileria merito, sed ankaŭ pro perfekta posedo de fremdaj lingvoj kaj pro verkado de patriotismaj poemoj.

Post finstudo Aleksandr militservis en [[Transkaŭkazio]]. En [[1900]] li trafis la Unuan Orient-Siberian Artilerian brigadon kaj partoprenis la [[Ĥinuja militiro|Ĥinujan militiron]], enterprenitanfaritan de internaciaj trupoj por subpremi la [[Boksera ribelo|"Bokseran" ribelon]].

En [[1903]] A. Postnikov sukcesis pasi selektonelekton por studentiĝi en la [[Akademio de la ĈafŝtaboĈefŝtabo]]. Pro sukcesa studado A. Postnikov estis honorigitahonorita per la surbrusta signo de la Akademio. Krom studado, li ekde marto [[1904]] ĝis septembro [[1905]] partoprenis la [[Rus-Japana milito|Rusan-Japanan militon]]. Dum tiu milito la [[subleŭtenanto]] Postnikov partoprenis 27 batalojn kaj kelkfoje ricevis honorigonhonoradon de la registaro. En la aĝo de 25 jaroj li ricevasricevis la rangon de [[stab-kapitano]].

Post reveno en Sankt-Peterburgon, A. Postnikov provizore estasestis rotestro de la [[PreobraĵenskijPreobraĵenska regimento]] ĝis oktobro [[1909]]. De tie li forirasforiris al rezervo.

En [[1908]] dank' al unuiĝo de la Peterburgaj societoj "[[Espero (societo)| Espero]]" kaj "[[Esperanto (societo)| Esperanto]]" estis fondita la [[Ruslanda Ligo Esperantista]] ([[RLE]]). Kiel pezidantoprezidanto de tiu ligo estis elektita A. Postnikov. Aleksandro ankaŭ revivigis la revuon "[[Ruslanda Esperantisto]]", farintefarante ĝin oficiala organo de [[RLE]]. En [[1909]] li reprezentis Ruslandon en [[5-a UK 1909|la V5-a Tutmonda Kongreso de Esperanto]] ([[Barcelono]], [[Hispanio]]).<br>

En [[1910]], A. Postnikov aranĝis la unuan Rusian Kongreson de Esperantistoj, kiujkiu kunigis diversajn societojn de Rusujo. En la kongreso partoprenis ankaŭ doktoro [[L. L. Zamenhof]]. A. Postnikov opiniis, ke por disvastigo de Esperanto tre gravas ricevi subtenon de la regnestro. Li tiurilate atingis kelkajn gravajn sukcesojn: li ricevis dankleteron de la imperiestrino [[Aleksandra Fjodorovna|Aleksandra Fjodorovna Romanova]] pro la donaco (lernolibroj kaj vortaroj de Esperanto), kiun li faris al la grandprincino [[Olga Nikolajevna]]; en majo Postnikov aranĝis la decidon de la Ministerio de Komerco kaj Industrio pri sendado de oficiala reprezentanto de la MinesterioMinisterio al [[6-a UK 1910|la VI6-a Tutmonda kongreso]] ([[Vaŝingtono]]).<br>

En [[1910]] Aleksandr POSTNIKOV ankaŭ fondis la "[[Universala Ligo|Universalan Ligon]]". Dum la Vaŝingtona kongreso li okazigis ĝian unuan kunvenon.<br>

Subite, [[28-a de marto|28-an de marto]] [[1911]] li estis arestataarestita. Post la aresto de la prezidanto de [[RLE]] en [[Peterburgo]] okazis traserĉoj en la loĝejoj de multaj esperantistoj. Aleksandr POSTNIKOV estis akuzata pri spionado, ĉar en unuiu el bankojbanko oni trovis 200-rublan kvitancon kaj konstatis, ke tiun sumon pagis eksterlanda agento.<br>

En decembro [[1917]], Postnikov okupiĝis pri socia agado: li estis elektita de la Ligo de [[Socialistoj-Universalistoj]] kiel membro de [[Petrograda Soveto]]. En [[1919]] li havis postenon de stabestro en la [[Stabo]] pri defendo de [[fervojo]]j kaj poste -- ĉefo de la stabo de interna gardo.<br>

Junie [[1919]] Postnikov estis arestita, kaŭze ke li estas "[[Blanka Gvardio|blankgvardiano]] kaj nefidinda persono". Poste li estis liberigita kaj denove oficis, sed decembre oni denove arestis lin, akuzis pri "kontraŭrevolucia agado" kaj li restis en koncentrejo. La [[Centra Plenumkomitato]] nuligis la juĝverdikton en oktobro [[1920]]. Postnikov estis liberigita kaj ĝis novembro [[1921]] instruis militarton en la kursoj por militistaj gvidantoj en [[Mogiljov]]. En novembro [[1921]], A. Postnikov estis denove arestita. Oni suspektis lin pri spionado kaj kondamnis al 2 jaroj da ekzilo en koncentrejo, sed subite oni nuligis la verdikton kaj en majo [[1922]] li estis liberigita. Ĝis oktobro [[1924]] A. Postnikov instruis [[strategio]]n diversloke. En oktobro [[1924]] li restis sen laboro. En la fino de marto [[1925]] estis arestitaj multaj membroj de la [[Ligo de Socialistoj-Universalistoj]]; inter ili ankaŭ la prezidanto de la Ligo, Aleksandr Postnikov. Oni opiniis la Ligon kontraŭrevolucia organizaĵo. La juĝproceso kontraŭ la membroj de la Ligo okazis la [[19-a de junio|19-an de junio]] [[1925]].<br>