|
'''Sakramento''' estas rito de [[kristanismo]] kiu donas la "gracon" de [[Dio]] al kredanto. [[Graco]] estas potenco de Dio, kiu helpas la kredantojn estiakiri moralajaŭ reestabli la dian amikecon kaj la sintenojn de jesuo Kristo. Sakramento ofte ankaŭ markas ŝanĝon de stato.
En [[ortodoksismo]] la sakramentoj estas nomata la misteroj (la [[greka lingvo|greka]] vorto por la [[latina lingvo|latina]] ''sacramentum'').
Laŭ [[katolikismo]], sakramento estas metafore difinita ankaŭ "kanalo de graco". Ĉiu sakramento agas ne simbole sed magiekonkrete kaj reale per la dia interveno, ne do per iu aŭtomata kaj magia rezulto. La sakramento estas valide konfekciita de la administranto kiu intencas realigi kion intencas reli la Eklezio. Ĉiu el la sep sakramentoj havas sian eblan administranton: por la bapto, kiu ajn (eĉ nekredanto) kiu intencas agi laŭ la intenco de la Eklezio, por geedziĝo la samaj edzoj, por la aliaj kvin la [[ordino|ordinita]] [[sacerdoto]] (kiel instrumento). proPor la potencoricevanto la efiko, ku ĉiam estas nevidebla verko de DioKristo, dependas ankaŭ de lia, kiam postulita, intima disponebleco, kaj neniam de la ricevemecosankteco aŭ malsankteco de la kredantoadministranto, nome tio okazas [[ex opere operato]]. Ĉar homo estas laŭ naturo pekulo,emas neal la pekado kaj pene inklinas al la [[sanktulosankteco]], la helpo de la sakramentoj necesas por resti aŭ reakiri aŭ kreski en la dia amikeco kaj eviti la perdon de la amikeca kontakto kun Jesuo Kristo: kondiĉo tia kiu ktime estas nomata [[infero|inferon]].
Kutime kaj esence, sakramentoen ĉiuj kristanaj konfesioj praktikantaj tiujn ritojn, la sakramentoj havas materion (akvo, vino, oleo, ktppano, ekstera manifestado de sia volo) kaj formulon de vortoj: en la bapto, ekzemple ("En la nomo de la Patro...") kaj akvo. Por fari la sakramenton, la sacerdotoadministranto aplikas la materion al la kredanto per la formulo. La pekeco aŭ sankteco de la sacerdotoadministranto mem ne gravas al la efiko de la sakramento - li nur estas la instrumento kiu, se plu uzi la metaforan esprimon rilate diajn transcendentaĵojn, malfermas la kanalon inter Dio kaj homo, ne estante mem la kanalo mem. Kiel la [[enkarniĝo]] de [[Jesuo Kristo]] memla materia korpeco kaj la nevidebla dieco kuniĝas, tiel ankaŭ en la sakramento kombinaskombiniĝas la materianmateria elemento kun la dia mondosindonacemo.
[[Dosiero:Seven Sacraments Rogier.jpg|thumb|right|220px|<center>pentraĵo "La sep sakramentoj", Rogier Van der Weyden, 1445-1450]]
Ortodoksismo (neoficiale) kaj katolikismo (oficiale) rekonas sep sakramentojn:.
Catechismus [http://www.vatican.va/latin/latin_catechism.html]
# [[bapto]]
# [[konfirmacio]]
# [[komunio]]
# [[unkto]]
EnOfte laŭ [[protestantismo]], sakramento ne estas vidata la efektiva kanalodonaco de graco, sed ĝiakiel simbolo de la dia graco. Pro tio, celebro de sakramento enne protestantismoestas realiganta sed nur simbolanta, tial kutime ne nepreestas bezonata administro, krom en la bezonasbapta sacerdotonrito. ▼Protestantismo rekonas bapton kaj komunion kaj, en la kazo de [[luteranismo]], ankaŭ konfeson. Sed la protestanta interpreto de komunio estas profunde malsama.
Protestantoj kutime rekonas la bapton; [[Eŭkaristio]] kun [[komunio]] kaj ankaŭ diversforma konfeso estas kultataj de [[Luteranismo]]. Sed eĉ en tiu kazo la koncepto pri Eŭkaristio kaj komunio ne tute koincidas kun tiu de katolikoj kaj ortodiksuloj.
▲En [[protestantismo]], sakramento ne estas vidata la efektiva kanalo de graco, sed ĝia simbolo. Pro tio, celebro de sakramento en protestantismo ne nepre bezonas sacerdoton.
[[Kategorio:Kristanismo]]
| 